Na Lourdes zijn we naar een camping ietsje verder in de bergen gegaan in Argeles Gazost. De camping die we wilden nooit gevonden, maar wel een hele leuke kleine gevonden op de berg met een prachtig uitzicht op een dal met op de achtergrond de besneeuwde Pyreneeën. Het was in feite bij mensen in de tuin. We waren de enige klanten en het washok werd speciaal voor ons geopend. Het heerlijke groene gras, bleek een groot stekelveld te zijn, dus Teddie was er al gauw klaar mee en ging chagrijnig in de bus liggen. We konden nog heerlijk een poos in de zon zitten. 
Maandagochtend zaten we weer in een klamme wolk. Toen we weg wilden was er niemand te bekennen bij het huis, waarschijnlijk was hij werken en zij de kinderen naar school brengen. We hebben een envelop met geld (een schatting gemaakt, we hadden geen idee maar we vonden het niet meer dan een tientje waard) aan de deur gehangen en vertrokken richting de Middellandse Zee, want we waren nu wel klaar met die klamme wolken. En daarmee was ons rondje klaar.
Archief voor mei 2007
Reli-explosie – Lourdes
Lourdes is verschrikkelijk toeristisch met een reli-explosie rond de grot van Bernadette (nu ja grot, meer een nat nisje in de berg). Bovenop die grot is een kerk gebouwd. Hier verzamelen zich alle ouden en invaliden die gretig het water drinken wat door de klamme nis van Bernadette stroomt. Overal zijn kraantjes waar je jezelf kunt laven (heel goed te drinken overigens). Hoopvolle gezichten van mensen in speciale rolstoelen, voortstrompelenden op krukken die aangemoedigd worden door de talloze vrijwilligers die hen naar de missen slepen. Overal staan discrete dozen waarin je geld kunt storten. Wij sloten ons aan in een rij om door de “grot” te schuifelen. Toen de twee oude dames voor ons stil bleven staan om het heilige water achter hun oren te sprenkelen, werden ze door een dikke man aangspoord om door te lopen. Silence, want er was vlak achter ons een mis gaande met uitzicht op de grot. Na de grot, was het kaarsenfeest. Lange rijen van een soort stalen uitstalkasten die functioneerden als verbrandingsplaatsen van kaarsen. Bezoekers werden aangemoedigd vooral een kaars te kopen en te branden zodat dit hun gebeden zou verlengen. We hebben een paar dikke praalkaarsen gezien….
Klamme mist in Noord-Spanje
We hebben een hele leuke camping gevonden in Zerautz (grand camping Zerautz, vlakbij San Sebastian), hoog boven op een heuvel met direct uitzicht op de Atlantische oceaan en het strand van Zerautz. Het weer was nog steeds grauw, maar het waaide gelukkig niet, dus niet koud. Daar hebben we een pizza gehaald en met uitzicht op de oceaan veroberd. Alweer uniek sanitair, dit keer geen paleis, maar de hoeveelheid wasbakjes achter elkaar in de lange gang was een bijzonder plaatje. 
Zondagochtend werden we wakker in een klamme mist. De oceaan was alleen nog te horen en je zag alleen nog de vage omtrekken van een boom als je richting zee keek.
Na het ontbijt naar San Jean-de Luz (in Frankrijk) voor een strandstop voor Teddie. Ook dat lag helaas in een klamme mist, en Ted vond het helemaal niks. We hebben onder een luifel nog een kop koffie gedaan met uitzicht op een mistroostig strand en besloten in Lourdes een kijkje te gaan nemen.
Guggenheim – Bilbao
Alhoewel het weer er onheilspellend uitzag in het Noorden zijn we zaterdagochtend toch vertrokken richting Bilbao, we wilden het beroemde Guggenheim-museum zien. De tentoonstelling van Anselm Kiefer (een van onze favoriete kunstenaars) die er op dat moment was heeft de doorslag gegeven. Mooie route door de bergen en om een uur of 3 waren we in Bilbao. Een verrassend leuke en levendige stad zo op het eerste gezicht, jammergenoeg was het weer grauw en grijs, maar niet koud gelukkig.
Het Guggenheim-museum is een heel bijzonder gebouw van de architect Frank O. Gehry. Niet om te zeggen dat het nou zo mooi is, maar wel heel apart. Het is geheel bedekt met platen die met titanium bekleed zijn en dat oogt niet heel strak, maar een beetje rommelig. Het gebouw is een kunstwerk an sich. Van buiten is het steeds anders, als je het vanuit een andere hoek bekijkt en van binnen is dat helemaal het geval. Alles is gesitueerd rond een hoog atrium (60 meter), waarvan je steeds weer doorzicht hebt naar de andere ruimtes.
De tentoonstelling van Kiefer kwam in dit gebouw goed tot zijn recht: enorme landschapsdoeken en installaties.
Ruimte voor stieren
Moe van alle kunst en cultuur hebben we in El Escorial een lekker relax-dagje gehouden. De camping is gigantisch, duur en een beetje overgeorganiseerd ook, maar voor een dagje rust prima. Gezwommen (het eerste zwembad wat open is met water van 19 graden, maar goed, je kunt zwemmen!), gelezen, ge-internet, fietstochtje gemaakt door de schitterende omgeving hier. Prachtige ouderwetse weilanden met veel dikke, schaduwrijke bomen waaronder zwarte stieren grazen. De stieren hebben hier nog wel de ruimte.
Op de achtergrond de bergen van de Sierra de Guadarrama met het enorme kruis waar zich het graf van Franco en de oprichter van de Falange bevindt.
Absolute vrienden…
En een nieuw jurkje…
De begrafenis van de graaf van Orgaz
In Toledo hebben we voor het eerst echt kennis gemaakt met de schilderijen van El Greco, die hier in de 17e eeuw naar toe kwam om een altaarstuk te schilderen. Hij is gebleven omdat hij het zo naar zijn zin had en heeft behoorlijk wat werk achtergelaten. We kenden hem natuurlijk wel van naam, maar nu we zijn schilderijen in het echt hebben gezien, kan hij toegevoegd worden aan ons rijtje favorieten. Eigenlijk heet hij Domenikos Theotocopoulos, maar aangezien hij op Kreta geboren is, noemde men hem El Greco. Hij schilderde voornamelijk religieuze voorstellingen. Een van zijn meesterwerken, de begrafenis van de graaf van Orgaz, hangt in de Iglesia de Santo Tomé, die we daarna bezocht hebben. Het toont de miraculeuze verschijning van de H. Augustinus en de H. Stefanus bij zijn begrafenis om zijn lichaam naar de hemel te leiden. Op de voorgrond staat vermoedelijk Cervantes (van Don Quichote) en El Greco zelf en zijn zoon.
Catedral Primada – Toledo
Toledo was in de Middeleeuwen een smeltkroes van christelijke, islamitische en joodse cultuur en dat weerspiegelt zich in de kathedraal. Het is een enorm bouwwerk met diverse stijlen dat het geestelijk hart was van de Spaanse kerk vertegenwoordigt (Catedral Primada van Spanje). Hij is gebouwd tussen 1227 en 1493 op de plaats van een voormalig Moorse moskee.
Het INTERIEUR van de kathedraal (110 m lang, de Capilla de San lldefonso niet meegerekend) biedt met zijn 88 sterk gelede zuilenbundels een unieke aanblik. Je voelt je erg nietig, en dat was waarschijnlijk precies de bedoeling. 
Heel bijzonder was het Koor, waar koorbanken stonden, die uit rijk versierd houtsnijwerk bestonden. Elke bank was anders en er waren talloze dier-, mens- en architecturale figuren in te vinden. Op de banken daarachter waren de figuren uit het Oude Testament aangebracht. Die in Bourg-en-Bresse was mooi, maar valt in het niet bij deze. 
Verder een mooie kapel met fresco’s aan het uiteinde van een kloostergang, een zeer rijke schatkamer, en een sacristie met prachtige schilderijen.
De windmolens van La Mancha
La Mancha is de streek waar Cervantes zijn romans heeft gesitueerd. Don Quichote is hier geboren en we hebben de beroemde windmolens gezien die hij bevochten heeft. 
Mooie landschappen op weg naar Toledo
Belmonte
Op weg naar Toledo een lunchstop gemaakt bij het Middeleeuwse kasteel van Belmonte . We konden er niet in, maar dat was ook niet nodig, want buiten de kanteelmuren kreeg je een schitterend beeld van de burcht. Hij lag prachtig op een heuvel even buiten het dorp. Het was er erg druk, niet met bezoekers van het kasteel, maar er was een soort festival gaande waarvan we niet precies hoogte kregen wat het nou was. Er was een podium met een Maria-met-kind-beeld en veel mensen in Oranje, maar geen bagwan-types, meer Koninginnedag-achtig, ook met allerlei kraampjes enzo. Iedereen was vrolijk en opgewekt en er werd druk op quads (?) rondgeknald. We dachten eerst dat het misschien met Hemelvaartsdag te maken zou hebben, maar dat kennen ze hier niet, wel een Maria-Hemelvaart ergens in augustus.
Camping Cuenca
De camping van Cuenca ligt ongeveer 6 km buiten het dorp in het natuurgebied Serranía de Cuenca. Het is een enorme camping die voor 90% helemaal leeg is, want er is van hogerhand bepaald dat er maar een klein stukje van de camping open is, zodat iedereen bovenop elkaar staat. Zeker in de weekenden, want veel Spanjaarden gaan blijkbaar voor een weekendje kamperen. Wij hebben ons net buiten het verplichte stukje opgesteld, dat kon omdat we twee elektriciteitssnoeren bij ons hebben en zodoende 40 meter kabel hebben naar de dichtstbijzijnde elektriciteitspaal. We hebben een tamelijk weids uitzicht en alle rust om de reisverslagen in alle rust bij te werken.
Het washok is net een paleis, inclusief paleisgevel. Alles is van marmer en een prachtig groot bordes met bijbehorende trap. Superschoon allemaal. Opvallend is dat trouwens, dat het overal schoner is dan in Frankrijk. Zou dat toch de Franse slag zijn? Of is alle waar naar zijn geld, de campings zijn behoorlijk duurder.
Ciudad Encantada
De Ciudad Encantada (De betoverde stad) ligt in de bergen rond Cuenca en is een park met bizar uitgeslepen rotsformaties, waardoor een wandelroute uitgezet was, die veel langer bleek te zijn dan goed voor ons was. We hadden medelijden met een groep bejaarden die moeizaam voortstrompelden op weg naar de uitgang die nog kilometers ver was. Wel mooi, of beter gezegd bijzonder, maar een beetje te veel waar voor je geld (3 euro).
