Na een nachtje in Perry weer de weg opgegaan. doel voor de dag was St Peterburg, waar we even bij Els wilden aanleggen om Pa een goede reis terug te wensen. De tocht voerde ons door de bossen en velden van Noord-Florida wat toch heel erg mooi is. Afijn, alles ging smooth en om 3 uur stonden we voor de North-Shore Pool, ons favo zwembad in St Pete. Heerlijk gezwommen en toen door naar de 12e straat waar we busmans strak tegen de appartementen van Els parkeerden. Het weerzien met de familie was gezellig, lekker gegeten, nog een paar spelletjes met Ems gespeeld en toen lekker naar busmans voor de nacht.
De volgende ochtend vroeg op en afscheid van Els genomen (de rest van de familie was nog stevig onder zeil) en de Interstate 275 op richting de Everglades. De Everglades is een enorm uitgestrekt moerassig natuurgebied in het uiterste zuiden van Florida waar naast heel veel vogels en alligators ook nog de Amerikaanse krokodil en de Floridiaanse poema leven. Verder heel, ja heel veel muggen!! Er is ook een grote, prachtig gelegen campground die echter niet veel voorzieningen kent. Daar arriveerden we halverwege de dag en vonden een mooie plek in de zon. Op het eerste gezicht lijkt zo'n primitieve camping een garantie voor rust maar niets is minder waar. Vrijwel alle kampeerders hebben generatoren bij zich dus het was me soms een geronkt van jewelste. Aangezien onze magnetron alleen op 110 volt werkt hebben ook wij Brutus, onze generator een tiental minuten aangehad. Gelukkig deden de meeste mensen het ook zo en viel het tegen de avond uiteindelijk best wel mee.
Wel moesten we goed uitkijken voor roofvogels, met name de grote groepen gieren waren een heus risico voor onze Ted. Ze vielen zelfs geparkeerde auto's aan die ze van de rubbers probeerden te beroven!
De volgende ochtend weer vroeg op, busmans gestart en terug door het park naar de highway 1 gereden. Op weg daar naar toe nog een drietal trails gelopen over comfi wandelpaden die ons onder meer door mangrovebossen voerden en langs een soort wildroute waar we een mooie slapende alligator gezien hebben.
Na het park verder richting de Key's gereden. Tot ons verdriet bleek het erg druk te zijn en naarmate we verder vorderden steeds drukker te worden. Plan was een klein weekje in het Bahia Honda State Park te gaan staan. Dat was volledig vol en dat bleef zo voor de hele week. Jammer maar helaas dus! We zijn uitgeweken naar een nabij gelegen commerciële camping die nog een tweetal plekken open had. Het enige goede was eigenlijk dat we een plek hadden, verder was het er vol, druk, winderig, koud, en relatief duur. Na wat rondbellen bleek ons dat deze week op de Key's qua drukte het equivalent is van het Memorial-day weekend en dat je zeer ruim van tevoren moet reserveren als je een plek op een leuke camping wilt hebben :-(.
Afijn, de werkelijkheid is wat die is dus ons verlies genomen en de volgende ochtend hebben we de Key's vaarwel gezegd en zijn we richting het noorden gereden waar we een heerlijk rustige camping vonden aan het Okeechobee meer, het op een na grootste meer van de VS. De camping ligt bij het plaatsje Clewiston, de Sugar Capital of the World.
We zitten inderdaad in het hartje van de suikerriet-teelt en omdat het oogststijd is (vergelijkbaar met de Nederlandse bietencampagne) reden de vrachtwagen met gerooid suikerriet af en aan, braken de verwerkingsfabrieken de hele dag grote rookwolken uit en horen we geregeld de Sugar Cane Express, een vrachttrein naar de kust, voorbijkomen.
Het weer is heerlijk, het zwembad goed op temperatuur dus blijven we hier tot de 2e. Dan rijden we richting Fort Lauderdale waar we de 4e busmans weer moeten afleveren. Dat wordt even slikken maar voorlopig gaan we nu eerst new years eve vieren dan daarna zien we wel weer!
Geef een reactie