De camping in Vinton was okay voor een doortrekcamping maar verder weinig opwindend dus hebben we 's ochtends snel gepakt en via Scenic Highway 31 langs de rivier de Teche verder gereden. Onze eerste stop was Longfellow Evangeline State Park, een klein maar mooi park dat verwijst naar het beroemde gedicht 'Evangeline' van Henry Wadsworth Longfellow over de verbanning van de Acadians van Canada naar Lousiana. Ze hebben een pseudo-historisch immigrantendorpje gebouwd dat een indruk van het leven rond 1750 moet geven. Ze dreigden ons ook nog met een rondleiding door een nogal gezette dame in een soort authentieke kleding wat we gelukkig hebben weten te voorkomen.
Toen door langs de scenic highway richting New Orleans. Het was een prachtige tocht door een landschap met mangrovebomen, eiken met het beroemde 'Spanish Moss' en veel water en moerassen.
In New Orleans vonden we in de 'French Quarter RV Resort' een goede comfi camping midden in de stad en vlakbij het French Quarter! Ze hadden zelfs een haal- en brengservice die je met een golfcart tot aan de rand ervan bracht. Werkte perfect en zo liepen we die avond lekker door de 'city of sin'.
Eerst even rondgekeken in 'where it all happens' Bourbon Street, een lange rij hotels, kroegen, t-shirt-shops en eettenten, variërend van keurig tot xxx-rated. Vervolgens naar de Mississippi gelopen met een mooie view op de stoomboot Natchez, een naamgenoot van de originele Natchez, beroemd van de wedstrijd in 1870 met de Robert E. Lee. Je kon je hier goed voorstellen dat het hier in 2005 zo mis is gegaan met de orkaan Katrina. New Orleans ligt echt in de Delta van de Mississipi die hier een enorme rivier is. Het grootste deel van de stad ligt onder de zeespiegel en tachtig procent stond toen onder water. Het dramatische gebrek aan hulpverlening leidde tot meer dan 1800 doden. En nu nog leven duizenden bewoners in trailers buiten de stad. In het French Quarter merk je er niet veel meer van, behalve de namen van drankjes als Hurricane en Katrina.
Vervolgens hebben we de beroemde chicory koffie met beignets geproefd in Cafe Du Monde. Dat viel niet mee, de koffie was ouderwets Frans zullen we maar zeggen en de beignets bleken een soort moddervette oliebollen in een bedje van suiker zonder krenten te zijn!
Daarna een paar winkels ingelopen, t-shirts, jasje, riem en hoed! gekocht en toen teruggelopen door het Quarter. Nog een heerlijke sandwich gescoord en toen de golfcart-taxi gebeld en een paar minuten later werden we keurig voor busmans afgezet.
Heerlijk geslapen en toen snel de stad weer uit via de Interstate-10 richting Mississippi. Weer een mooie tocht door het moeraslandschap ofwel de Bayou. Vervolgens Mississippi uit en Alabama, in dat er landschappelijk precies zo uitziet. In Mobile nog een mooie view op de USS Alabama.
Tegen het einde van de middag reden we Florida binnen, de laatste staat van onze trip, waar in Destin een prachtige plek vonden op de 'On the Gulf' camping. We stonden daar op het strand zo'n 10 meter van de zee. Het strand bestond uit spierwit fijn zand dat erg aan White Sands denken deed. Het weer was helaas nogal ruw, veel wind (zo'n windkracht 8) en er werd zelfs een "Tornado Warning" afgegeven. De bus stond stevig te schudden en de zee en de golven gaven een erg mooi plaatje. Ted vond het strand trouwens heerlijk en huppelde enthousiast rondom busmans.
Wij wilden hier initieel een dagje blijven maar de volgende ochtend was het a) winderig en koud en b) waren we ineens ingesloten door een gigantische trailer die werkelijk alle zicht op de zee wegnam. Na wat gezeur bij de uitcheck-dame "We never ever give any refunds" toch een refund gekregen en weer lekker gaan rijden. We volgden eerst weer de Interstate-10 tot aan de kruising met de Highway 19 (de noord-zuid verbinding tussen Lake Erie en de Golf van Mexico) die we tot aan Perry, 'the logging capital of the world' gevolgd hebben alwaar we busmans op een rustige KOA-camping voor de nacht geparkeerd hebben. De hottub was helaas al gesloten dus restte ons alleen nog een waarlijk heerlijk kerstmaal.
Geef een reactie