6 uur in de ochtend: we worden wakker van een luid gehamer. Na wat gemopper op de buurman komen we erachter dat niet hij maar een specht onze “nachtrust” wreed verstoort. Onze lokale grote bonte specht (op de foto bij ons pinda-net) heeft de houten elementen van ons huis ontdekt en gemerkt dat het een geweldige klankkast is. Het is bizar om te zien hoe snel hij een behoorlijk groot gat weet te maken in het hout. Mais bon, c’est la nature! Maar nadat wij teruggeslagen hadden door een houtkleurige, doch complete kunststof strip op het houtwerk te monteren, moest hij zijn verlies toch onderkennen.
Verder is de hele wereld rond ons dorpje knalgeel gekleurd door het colza (koolzaad). Mooi, maar wel heel erg geel.
Onze toom kippen (initieel 4 kippen plus een haan) is inmiddels uitgedund en omvat nu nog slechts 2 kippen en een haan. De witte kip op de foto is een paar dagen geleden verdwenen.
Over sociale contacten hadden we ook dit keer weer geen klagen. Mike, Roos en de kids zijn een weekend geweest en de meiden hebben een prachtig bos-voorjaarsstukje uit de tuin voor ons gemaakt.
Verder zijn we bij onze vrienden Anja en Pieter geweest die in het naburige departement een huisje hebben.
En we hebben natuurlijk weer lekker doorgewerkt hier. Zo is het rommelige kleine huisje nu omgetoverd tot functionele werkplaats. Zie hier avant et apres.
En de nieuwe tuinkar (met kiepfunctie) bleek ook zeer handig. Een aanrader!
A la prochaine!
Lucy Coenen zegt
Hi Petra en Hans,
Wat leuk om zo jullie franse belevenissen te zien en te lezen.
Het gele koolzaad je kan er niet omheen, hier staan de bermen vol fluitekruid daar fiets ik zo graag door de heen. Die witte velden prachtig, gisteren vroeg ik mij nog af of je dat veel in het buitenland ziet. Maar ja koolzaad levert wel wat op en fluitekruid niet. En als de zon niet schijnt ziet het er toch zonnig uit. Zijn jullie vaak in Frankijk,mooi om voor het eerst vanaf dat mooie plekje de seizoenen en de natuur langs te zien komen.
liefs en groet, Lucy