Vandaag was het zover! Om 10 uur stipt dienden wij bij de mairie te zijn voor de trekking van de l’affouage communal, ofwel het recht om hout te mogen kappen in het gemeentelijke bos. We hadden de wekker voor de zekerheid gezet, maar vanwege de opwinding van de ophanden zijnde gebeurtenis waren wij al om 7 uur uit de veren.
Normaal gesproken gaan we naar Mailly-la-Ville met de fiets maar aangezien het pijpenstelen regenden besloten we met busmans te gaan. We waren niet de eersten, dus er moesten wat handen worden geschud van onze mede-dorpsbewoners. Stoere boerenkoppen allemaal, met een kom-maar-op-met-dat-stukkie-bos-dat-slachten-we-wel-even uitstraling. Er heerste een licht opgewonden stemming en men praatte op gedempte toon met elkaar terwijl de dorpsgenoten binnendruppelden.
Om precies 10 uur stonden we met een man of 30 voor de balie. Het brouhaha verstomde toen Madame Joublin, onze burgemeester, binnenkwam met een stapel papieren en een schaaltje met opgevouwen papiertjes. De procedure werd omstandig uitgelegd, daar konden we niet veel van volgen, en vervolgens begon het trekkingsfeest.
Monsieur Berger, de voorzitter van de vereniging Les Amis de la Chapelle d’Avigny en wiens eerste letter van zijn achternaam vooraan in het alfabet zit, mocht als eerste naar voren komen. Hij mocht een papiertje uit het mandje trekken, noemde zijn nummer en kreeg vervolgens een plattegrond waarop het bosperceel stond aangegeven waarvan hij zich het komende half jaar de gelukkige eigenaar mocht noemen. Nou ja, hij moest wel een formulier ondertekenen waarin hij zich verplichtte tot het op de juiste manier en volgens stricte regels kappen en afvoeren van de door de gemeente aangegeven bomen.
Monsieur Berger was content. Hij had een mooi stukje toegewezen gekregen langs de weg, dus makkelijk bereikbaar en het hout ook makkelijk af te voeren.
Op alfabet werden de aanwezigen naar voren geroepen. Wij trokken nr. 17, ook een mooi stukje bos langs de weg niet ver hiervandaan.
Tja, nu is het wachten tot alle bladeren gevallen zijn en er een paar droge dagen aanbreken. Dan kan Hans gaan hakken en zagen samen met buurman Jerome. Elk perceel is goed voor 8 tot 20 kuub hout, dus zeker goed voor flink wat werk. En dan moeten we nog bedenken waar we het hout gaan opslaan, want 20 kuub is een muur van 20 meter lang 2 meter hoog (bij dikte van 50 cm)! En aangezien het allemaal eiken- en beukenhout is, moet het minstens 2 jaar blijven staan voordat het droog is.
No 17, ons stukje bos voor het komend half jaar.
En zo ziet nr. 17 er live uit
Geef een reactie