Een klein tripje naar Nederland voor vriendenbezoek en cultuur. We vertrokken op vrijdagochtend en waren rond 4 uur op de camperplek in Gent bij een sportpark. We waren mooi op tijd, want een van de laatste plekken. De slagboom deed het niet, stond open en betalen ging ook niet. Gelukkig waren er wel net twee dames van de sporthal ermee bezig en die deelden ons mee dat het dus gratis was. Het is niet echt een idyllisch plekje, want het ligt zo’n beetje in de snelweg en de plekjes zijn vrij smal.
We hebben nog een rondje gefietst door het natuurgebied de Gentbrugse Meersen, wat hierachter ligt. Moerassen, graslanden en veel nieuw bos met wilde koeien. Ze zijn het aan het uitbouwen tot een nieuw recreatiegebied. We hebben het vredesmonument bezocht, een uitkijkpost in de vorm van een witte vredesvlag. Althans volgens landschapsarchitect Steve Van Ryckeghem eerder in De Gentenaar. ‘Het monument in de vorm van een vlag wil bezoekers aanzetten om na te denken over het verband tussen vrede en natuurbescherming.’
Het vredesmonument is zo’n twintig meter lang, zeven meter hoog en net geen twee meter breed en staat aan de rand van het Vredesbos, een bos dat niet wordt aangeplant. Het mag via spontane ontwikkeling verbossen.
Zaterdagochtend hebben we de overzichtstentoonstelling van Jan van Eyck bezocht in Gent. We hadden kaarten gereserveerd voor 9h30 en dat was perfect. We waren er iets eerder en konden heerlijk in busmans aan de koffie bekijken hoe de rij voor de deur zich oploste. Het was ook heerlijk rustig. Een aantal werken kon je van heel dichtbij bekijken. Ook Adam en Eva van het retabel van het Lam Gods. Heel bijzonder.
We zijn toch ook nog maar naar de St. Baafskathedraal in het centrum gefietst om het Lam Gods te bekijken, maar dat was een vergissing. De kapel waarin het werk hing was helemaal propvol. Hier was geen tijdsslot. Toen Hans bijna ruzie kreeg met een steeds maar duwende Fransman, zijn we maar weg gegaan. Dit is niet de manier om zo’n mooi schilderij te bekijken.
We hebben lekker geluncht in een of ander hip pastatentje en daarna door naar Marianne en Rogier in Rotterdam waar we gelogeerd hebben op de oprit.
Zondag na een heerlijk ontbijtje door naar Mike en Roos waar we mee naar Lazarus zijn geweest, het het laatste project van David Bowie in het de La Mar theater in Amsterdam. Wat een verbluffend mooie voorstelling was het. Het was een echt afscheid van Bowie. Bravo voor Ivo van Hove. De meiden hadden ondertussen allemaal lekkere hapjes gemaakt en we konden gelijk aanvallen toen we thuis kwamen.
Maandag zijn we na een ontbijtje en nog even kletsen we rond 11 uur uit Nieuw-Vennep weggereden met een paar fijne dozen boodschappen die we via Appie bij Mike hadden laten bezorgen. België was zoals gewoonlijk een drama op de weg en we deden er dan ook een uur langer over om in Marcoing te komen. We vonden een plek bij een voormalig haventje langs een kanaal. Er was niets, geen elektriciteit, water etc. Ook geen andere campers. Een paar vissertjes. Maar heerlijk rustig geslapen.
Dinsdag kreeg het dak van Busmans in Troyes nog een waterdichtheidstest en na nog een boodschappensessie bij de Grand Frais waren we rond 6 uur weer thuis.