Confinement!

En toen gingen we op 17 maart in confinement (quarantaine) en de wereld hield zijn adem in. Macron vertelde dat we in oorlog waren, met het coronavirus en dat we er met zijn allen alles aan moesten doen om verdere verspreiding te voorkomen. Het hele openbare leven was tot stilstand gekomen en wij mochten alleen nog ons terrein af met een formulier wat je op de website van de overheid kon downloaden. Nu is quarantaine in Avigny niet echt een straf. De natuur ging haar eigen gang en vanaf ons coronaterras, zoals het terras aan de voorkant tegenwoordig heet, genoten we van de prachtige lentekleuren. We hadden het qua weer ook getroffen, het was vrijwel de hele tijd zonnig. 

Ik had gelukkig nog heel wat zaden, dus ik kon mijn gang gaan in de kas en in de bakken. Martin en Sophie hadden nog oude aardappelen, dus ook een aardappelbed aangelegd. 

  
De buurtjes zagen we nog wel af en toe en met Pasen hebben we la chasse aux oeufs gedaan voor Amelia en Noé en af en toe deden we een spel. 

Ze hadden drie jonge hondjes dus dat was met name voor de kinderen erg leuk en voor ons natuurlijk ook want ze kwamen geregeld met het spul langs.

Af en toe helpen met het schoolwerk en met het video-conference met de juf.
Mondkapjes maken met Amelia

En af en toe kwam Lydie langs om met de kleinkinderen de vissen te voeren en natuurlijk was Cedric er geregeld met zijn grasmaaier.

En, tegen het einde van het confinement, zijn we zelfs nog illegaal naar een verjaardagsfeestje geweest, van Martin. Maar wel buiten.

 
Verder was het een zeer creatieve periode voor het werk. Weinig afleiding en veel regelmaat. Hans maakte zijn Kennisnet-podcast met Mike en was verder druk in de weer met muziek en ik maakte elke dag een fotocollage en toen het confinement eindigde op 11 mei had ik 56 werken.