Van maandag 22 juni tm zondag 28 juni hebben we een klein weekje doorgebracht op domaine de l’Epinette, een camping aan de rivier de l’Ain in Chatillon in de Jura. Prachtig landschap en een oase van rust, maar het was er sowieso uitgestorven. Sommige campings gaan voorzichtig aan weer open en dan alleen voor campers want de douches zijn nog gesloten. De madame bij de receptie was wel somber want les Hollandais blijven weg, en die zijn in dit seizoen toch de grootste groep.
We hebben verschillende uitstapjes gemaakt en een paar fietstochtjes in de omgeving. Zo hebben we de Cascade d’héirsson bezocht. Er zouden in dat traject 7 cascades moeten zijn, maar toen we de eerste (de grootste!) gehad hadden en de enorme trap naar boven zagen, besloten we het daarbij maar te laten. Hoeveel leuker kan het nog worden in verhouding tot de inspanning want het was erg warm? Maar het was prachtig. De cascade kwam met donderend geweld naar beneden en daarna liep het water in kleinere watervalletjes en stroomversnellingen naar beneden door de beek.
Op een andere dag hebben we de cascades en de gorges de la Langouette gezien. Het was spectaculair om de beek 47 meter dieper te zien stromen. Er was een soort trail uitgezet langs de gorge naar de grote waterval. Mooi tochtje door het bos. Maar het was alweer aardig ver lopen, dus we hebben het weer bij deze ene gelaten.
Baume-les-Messieurs stond vrijdag op het programma, een pittoresk plaatsje in een ravijn. Bizar, want je komt over een hoogvlakte aanrijden en dan staat er ergens een bordje met een point de vue. Parkeren en dan kijk je ineens in een enorme diepe kloof waar je in de verte Baume ziet liggen. Heel bijzonder. We zijn daarna afgedaald naar het dorpje. Toeristisch, dat wel. In het dal loopt een klein riviertje, waarvan het begin een waterval is. Geen donderend geraas deze keer, maar lieflijke feeërieke stroompjes.
Het was fijn om er even uit te zijn na al die weken in quarantaine.
We hebben nieuwe buren: Hugo en Kristel. Ze wonen er al weer een paar maanden, maar door het confinement hadden we nog niet echt kennis gemaakt. Ze organiseerden een gezellig burenfeestje. 
Op 1 juni opende onze eerste online tentoonstelling in Kunstmatrix. We hebben er uiteindelijk drie gemaakt, verdeeld over juni, juli en augustus.
De mens en de natuur hebben altijd een complexe en dualistische relatie gehad. We kunnen niet leven zonder de natuur en tegelijkertijd zijn we bezig haar uit te roeien. Onze verwoestende invloed op de natuur en het klimaat is een onomkeerbaar proces. Uiteindelijke roeien we onszelf uit doordat we een wereld creëren die voor ons onleefbaar wordt. Zoals we tijdens de lockdown konden zien, gaat de natuur het wel redden, dat is een geruststellend idee. Onze tijdelijke aanwezigheid op deze wereld zal zeker littekens achterlaten, waarvan sommige zeer diep zullen zijn, maar ze zullen na verloop van tijd vervagen vanwege het ongekende vermogen van de aarde om te evolueren en zich aan te passen.