Wij waren op de vernissage van de tentoonstelling van fotograaf en schrijver Leo Divendal die er zijn boek “Piano-études: vingt histoires courtes en un piano” in een tenenkrommend frans presenteerde onder begeleiding van pianomuziek waarbij het pedaal niet geschuwd werd.
De tentoonstelling van Sandrine zit erop. Nog een gezellig afterparty alvorens alles ingepakt werd. Het was een mooie tentoonstelling en we hebben veel quality tijd met Martin, Sophie, Sandrine, Louise en de vele bezoekers doorgebracht. En … we hebben er een mooi werk aan overgehouden.
In het kader van Les escapades de la Faramine, spectacles hors les murs, hebben we in Vaudonjon Lila zien dansen. “Dans ce lavoir” (par Lila Abdelmoumène et Amandine Granger)
Het einde van de oogsttijd wordt gevierd met een diner in de campagne. Heerlijk eten, muziek en gezellige vrienden.
Ju
Justine, de zus van buurvrouw Ange kwam zwemmen met Amelia en Noe
Astronomie en Poésie dit keer bij La Sène Faramine. Een conferentie over het ontstaan van het heelal en de planetoïden met astronoom Gilles Sautot, afgewisseld met teksten uit Le petit Prince van Antoine de Saint Exupéry door Sophie. Daarna kon er nog sterren worden gekeken in de boomgaard, maar aangezien het halfbewolkt was en wij erg moe waren hebben we dat maar gelaten voor wat het was.
Liesbeth en Rob kwamen nog 2 nachtjes aan het einde van hun Frankrijk-vakantie. We hadden een gezellige lunch bij Françoise en Jean-Pierre met lome after-dutjes.
Brenda en Joris kwamen een paar dagen. Behalve de gebruikelijke spelletjes (yes!) bezochten we het zomerfestival van La Scene Faramine, met de clowns Miriam de Sela et Joël Colas, “Barbara, où rêvent mes saisons”, met Apolline Roy (mise en scène Sophie Pincemaille) en “On t’appelle Vénus”, met Chantal Loïal. Verder bezochten we het Centre d’Art Contemporain waar een interessante tentoonstelling was met sculpturen en schilderijen van Sylvain Corentin en keramieken beelden van Fanny Ferré.
We zijn naar de vernissage geweest van de expositie L’art est dans le Pré. Petra deed vorig jaar met deze tentoonstelling mee.
Dîner à l’inverse bij La Scène Faramine met Robert, Linda, Françoise en Jean-Pierre. Wij, dineren op het toneel onder het genot van de chansons van Virginie Cappizzi et Reno Joao die op de tribune stonden.
Op 10 juni 2016 trouwde Julie (de dochter van onze vriendin Sophie) met haar Raoul. Zoals het in Frankrijk gebruikelijk is, werd er 3 dagen feest gevierd.
Een zeer verassende avond bij la Scène Faramine. Een optreden van de Compagnie La possible Echappée met het stuk “Nüka”. Prachtige voorstelling!
Met Martin en Sophie licht en lampjes testen voor de bruiloft van Julie (dochter van Sophie) en Raoul
