Naar Aardenburg (Zeeuws-Vlaanderen), het oudste stadje van Zeeland, waar de Romeinen in de tweede eeuw een fort bouwden om het te beschermen tegen de invallende barbaren. In de Middeleeuwen was Aardenburg een bloeiende handelsstad en er staat ook een enorm grote kerk, de St. Baafskerk, waarvan de oudste delen uit 10^e eeuw stammen (was eerst katholiek, maar later protestants). Er zijn prachtige, beschilderde sarcofagen onder de kerk gevonden. Er liggen er een heleboel, maar er zijn er maar een paar naar boven gehaald. De oudere man die er rondliep, wist er aardig wat over te vertellen. Priesters werden met hun hoofd naar het oosten begraven en hadden een Christus aan een takkenkruis bij het hoofdeinde. De burgers lagen met hun hoofd de andere kant op en hadden een Christus aan een gewoon kruis.

Rond de St. Baafskerk was de Moens-Ommegang, een soort wandeling langs gedichten van Petronella Moens (1762-1843). Dat was een blinde dichteres met “Verlichte ideeën”, die haar jeugd heeft doorgebracht in Aardenburg. Ze schreef patriottistische politieke pamfletten, godsdienstige, opvoedkundige en moralistische werken en een groot aantal boekjes voor kinderen. Door haar contacten met een groot aantal geleerden en schrijvers, die met haar discussiëerden over actuele onderwerpen, mag haar werk worden gezien als een ideeënspiegel van haar tijd.

Toch België nog gehaald… Ondanks dat we de papieren vergeten waren…