Bodem droppot in zicht…
Het is zover! De droppot is bijna leeg. Wel genoeg voor nog een weekje Remoulins! Voor degenen die onze favoriete plek nog niet kennen: hier is het dus: Mooie natuur, rust, ruimte en bijna altijd mooi weer (gelukkig niet altijd, anders hadden we hier wellicht vanaf 15 april al gezeten en hadden onze lezers het zonder onze Spaanse, Portugese en Italiaanse non-belevenissen moeten doen)
Er is ook een tweeduizend jaar oud viaduct om de hoek waar we elke dag overheen fietsen: De Pont du sinGard…
Oranjekoorts snel genezen…
Na een door files geteisterde rit bij camping Le Vallon Rouge in La Colle sur Loup een mooie plek aan een klaterend beekje gevonden…
Jammer dat gelijk met ons 120 motorrijders op de camping kwamen…
Niet dat we daar last van hadden want wij stonden aan de andere kant. Wat wel vervelend was dat ze het restaurant hadden gereserveerd en aangezien daar de tv stond kon er geen voetbal worden gekeken (terwijl Nederland tegen Rusland speelde!). Gelukkig hadden we wel internet en Hans heeft een site gevonden waarop we de wedstrijd konden volgen.
We nodigden onze Nederlandse buren Corrie en Ton (vijftigers uit Brabant) uit om mee te kijken. Dat was gezellig, want tijdens de saaiere momenten (waarvan er nogal wat waren) konden we wat kletsen.
Onze Duitse buurman Rainer kwam zelfs langs om te vragen of het wat zachter kon want hij moest de volgende ochtend om half 4 op en had een ganz anstrengende tag voor de boeg. Wij deden er een beetje lacherig over, maar de dag daarna bleek dat hij op ging voor de superzware triathlon Iron Man van Nice waarbij je eerst 3,8 km moet zwemmen, daarna 180 km fietsen en vervolgens nog eens iets van 42 km hardlopen en dat met 33 graden en berg op berg af, hij is er ook ziek van geworden en heeft de finish met moeite gehaald, maar… Iron Man mag hij zich noemen!
En Teddie genoot natuurlijk van het stenen duiken in het riviertje en ze koelt er lekker van af …
The Big Switch
Het weer werd slechter en de vooruitzichten waren voor Portugal en Spanje waren ook voor de komende week uitermate belabberd. Tijd voor de Big Switch! (Klik hier voor de route)
23 mei: Lissabon (P)- Tordesilla (Sp)
Prachtig sanitair gebeuren op de camping in Tordesilla (de bijbehorende klassieke muziek even zelf opzetten).
24 mei: Tordesilla (Sp) – Toulouse (Fr)
Tijd voor een (koude) picknick in de bus in Noord-Spanje
Frankrijk 🙂 – Gore wc’s bij de aire’s 🙁
Carcassonne in de klamme wolken
Camping tout comfort waar monsieur ons met zijn golfkarretje mee nam om een plek uit te zoeken.
Fietsen langs het canal Du Midi (Filmpje!).
25 mei: Toulouse (Fr) – Frejus (cote d’Azur, Fr)
26 mei: Frejus (Fr) – Ameglia (I)
Picnick met uitzicht op Monte Carlo, Monaco.
Italie 🙂
En jawel… 30 graden! Camping River, net boven Pisa aan de Middellandse Zeekust lijkt voorlopig een goede stop. De bergen zijn mooi, de kersen zijn zoet en het zwembad is in ieder geval gevuld 😉
Go South 2
De stop in Remoulins hebben we maar overgeslagen. Even een hand uit het raam gaf de doorslag: door naar Spanje. Gestopt in Pineda-de-Mar, tussen Blanes en Barcelona. Een merkwaardige camping, we stonden op een groot grindveld tussen palmbomen. Wel lekker vlak, en aangezien het regenachtig was ook geen modderige troep.
Pineda-de-Mar is een toeristisch plekje aan de Costa Brava waar waarschijnlijk veel Nederlanders komen: hier en daar borden met Echte Hollandse koffie en cafe Soestdijk. 
Verder een lange, goed verzorgde wandel-fietsboulevard met palmbomen langs een mooi breed zandstrand, waar je heel wat badgasten kwijt kunt. 
Go south!
Koud, regenachtig. De vloerverwarming is een groot succes! Op naar Remoulins (Pont du Gard), wat we overigens niet gehaald hebben vandaag. Het werd wel Lyon, gesterkt door de gulle giften van de thuisblijvers
Krullen
Na dagen inpakken, regelen, organiseren, afscheid nemen etc. nu wegwezen! De bus is gepimpt voor deze reis en we hebben wat nieuwe aanwinsten.
- nieuw raampje achterin
- nieuwe keuken met afdekklepjes en laatjes
- frisse gordijntjes
- oranje vloertje met vloerverwarming (wat op de eerste koude avond in Maubeuge al direct zijn vruchten afwierp)
- Een kacheltje (stil!) van Zwisterse makelij met omvalbescherming wat volgens de folder een ruimte van 80! Kuub kan verwarmen.
- Nieuwe stoelen, zeer plat opvouwbaar, waarop we al direct de eerste dag van de zon genoten hebben
- Verder heeft de wc plaats moeten maken voor een tosti-oventje en de “koffer” voor een electrisch kookplaatje
- Tot slot heeft de gaslamp het moeten afleggen tegen de electrische stormlamp.
De eerste stop was de Pont (voor een verslag www.2gods.com). Het museum dus en niet Pont du Gard, wat een aantal conversare-lezers abusievelijk geconcludeerd hadden.
Daarna direct door naar Frankrijk, waar circus Pronk net over de grens kwartier gemaakt heeft. Teddie heeft al kennis gemaakt met het boerenland (stonk onbedaarlijk na een snelle rol door iets onbestemds) en vervolgens met het lokale sanitair. Ze had geluk: warm water. Nivea-shampoo geeft trouwens krullen!
Watou
Twee dagen er tussenuit voor de Poëziezomer in Watou in België vlakbij de Belgishe grens (zie www.2gods.com)
De mensen in de streek rond Watou waren ontredderd, want voor de tweede keer in 14 dagen was de Ieper overstroomd en veel huizen hadden onder water gestaan. Men was druk aan het dweilen en schoonmaken. Wegen waren nog afgesloten door het water en weidegebieden stonden blank… 
Lastig een camping te vinden, vanwege al die drassigheid waren er veel gesloten. We vonden er een in Boeschepe (Frankrijk), ongeveer 12 km van Watou.
Parijs
Weekendje Parijs voor de tentoonstelling van Kiefer in het Grand Palais en Annette Messager in Centre Pompidou (zie ook 2GODS ultd).
Stekelveld met uitzicht op de Pyreneeën
Na Lourdes zijn we naar een camping ietsje verder in de bergen gegaan in Argeles Gazost. De camping die we wilden nooit gevonden, maar wel een hele leuke kleine gevonden op de berg met een prachtig uitzicht op een dal met op de achtergrond de besneeuwde Pyreneeën. Het was in feite bij mensen in de tuin. We waren de enige klanten en het washok werd speciaal voor ons geopend. Het heerlijke groene gras, bleek een groot stekelveld te zijn, dus Teddie was er al gauw klaar mee en ging chagrijnig in de bus liggen. We konden nog heerlijk een poos in de zon zitten. 
Maandagochtend zaten we weer in een klamme wolk. Toen we weg wilden was er niemand te bekennen bij het huis, waarschijnlijk was hij werken en zij de kinderen naar school brengen. We hebben een envelop met geld (een schatting gemaakt, we hadden geen idee maar we vonden het niet meer dan een tientje waard) aan de deur gehangen en vertrokken richting de Middellandse Zee, want we waren nu wel klaar met die klamme wolken. En daarmee was ons rondje klaar.
Reli-explosie – Lourdes
Lourdes is verschrikkelijk toeristisch met een reli-explosie rond de grot van Bernadette (nu ja grot, meer een nat nisje in de berg). Bovenop die grot is een kerk gebouwd. Hier verzamelen zich alle ouden en invaliden die gretig het water drinken wat door de klamme nis van Bernadette stroomt. Overal zijn kraantjes waar je jezelf kunt laven (heel goed te drinken overigens). Hoopvolle gezichten van mensen in speciale rolstoelen, voortstrompelenden op krukken die aangemoedigd worden door de talloze vrijwilligers die hen naar de missen slepen. Overal staan discrete dozen waarin je geld kunt storten. Wij sloten ons aan in een rij om door de “grot” te schuifelen. Toen de twee oude dames voor ons stil bleven staan om het heilige water achter hun oren te sprenkelen, werden ze door een dikke man aangspoord om door te lopen. Silence, want er was vlak achter ons een mis gaande met uitzicht op de grot. Na de grot, was het kaarsenfeest. Lange rijen van een soort stalen uitstalkasten die functioneerden als verbrandingsplaatsen van kaarsen. Bezoekers werden aangemoedigd vooral een kaars te kopen en te branden zodat dit hun gebeden zou verlengen. We hebben een paar dikke praalkaarsen gezien….
Klamme mist in Noord-Spanje
We hebben een hele leuke camping gevonden in Zerautz (grand camping Zerautz, vlakbij San Sebastian), hoog boven op een heuvel met direct uitzicht op de Atlantische oceaan en het strand van Zerautz. Het weer was nog steeds grauw, maar het waaide gelukkig niet, dus niet koud. Daar hebben we een pizza gehaald en met uitzicht op de oceaan veroberd. Alweer uniek sanitair, dit keer geen paleis, maar de hoeveelheid wasbakjes achter elkaar in de lange gang was een bijzonder plaatje. 
Zondagochtend werden we wakker in een klamme mist. De oceaan was alleen nog te horen en je zag alleen nog de vage omtrekken van een boom als je richting zee keek.
Na het ontbijt naar San Jean-de Luz (in Frankrijk) voor een strandstop voor Teddie. Ook dat lag helaas in een klamme mist, en Ted vond het helemaal niks. We hebben onder een luifel nog een kop koffie gedaan met uitzicht op een mistroostig strand en besloten in Lourdes een kijkje te gaan nemen.
Aigues-Mortes, Camargue
Door naar de Spaanse grens. We wilden nog even langs Aigues-Mortes om daar in de buurt te gaan ontbijten, maar het was erg druk richting kust, de Fransen zijn vrij vanwege 8 mei, Bevrijdingsdag. We zijn het middeleeuwse stadje niet in geweest, dat hadden we al eens gedaan. Het is erg toeristisch en eigenlijk aan de buitenkant wel zo imposant. Aigues-Mortes is omgeven door vierkante muren (in totaal meer dan 1500 meter lang) met 20 torens en 10 poorten. Lodewijk IX (de Heilige) wilde op die plek, tegenover Marseille, dé Franse haven van de Levant aanleggen. Maar uiteindelijk werden al zijn plannen verijdeld door de onontkoombare verzanding (de Camargue). Het ligt nu inderdaad een aardig stukje van zee. De stad fungeerde in de 17e-18e eeuw als grootste gevangenis voor de protestanten van Frankrijk.
Pont du Gard
1:10 – heel behoorlijk.
Natuurlijk ook een stop bij Pont du Gard op onze all-time favorite campsite La Sousta in Remoulins, waar ook de beste bakker van Frankrijk zit, Handsdown.
