Tijdens de Messe Saint Hubert, de opening van het jachtseizoen, bij onze Chapelle worden de dieren gedoopt. Natuurlijk waren wij erbij met Cato. Samen met een ezel en nog een paar andere honden is ze bénie. Het was natuurlijk erg spannend, zeker met het harde geluid van de blaaskapel.
Het was een druilerige ochtend en te koud om buiten te ontbijten. We kregen nog een espressootje van het agrarische stel en toen we zeiden dat we naar Venetie zouden gaan kregen we heel veel informatie over ons heen gestort. De enige echte bruikbare tip: een app met alle schema’s voor de vaparettos “CheBateo?”
We waren rond een uur of 2 in Ravenna. Dat stond al heel lang op ons wensenlijstje maar meestal lukte het niet omdat de biennale altijd veel tijd in beslag nam. Maar nu was het zover en het stelde zeker niet teleur. We hebben eerst het Mausoleum van Galla Placida hebben bezocht, een beroemd mausoleum wat in het jaar 425 gebouwd werd door de Romeinse keizerin Galla Placidia. Zij liet het naast de (nu niet meer bestaande) kerk Santa Croce bouwen waarmee het door een voorportaal verbonden was en diende als laatste rustplaats voor haar tweede man en broer. Het was de bedoeling dat zij hier later ook bijgezet zou worden, maar zij stierf in Rome.
De buitenkant oogt eigenlijk relatief modern, maar dat komt door de bakstenen. Ook sober, zeker in relatie tot de binnenkant die compleet versierd is met mozaieken. Heel indrukwekkend.
Vlak daarnaast ligt de basiliek van San Vitale, ook opgetrokken in rode baksteen. Dit achthoekige gebouw stamt uit 526-547 en is de belangrijkste vertegenwoordiger van Byzantijnse kunst (wereldberoemde mozaïeken) en architectuur in West-Europa.
De kerk werd op 19 april 548 ingewijd door bisschop Maximianus van Ravenna.
Ongelooflijk gedetailleerde portretten in mozaïek. Verbluffend mooi!
Omdat dit mozaiek-festijn in stijl af te ronden hebben we de Basilica van St. Appollinaire in Classe (vlakbij Ravenna) nog bezocht. Een indrukwekkende, alweer bakstenen, basiliek die op 9 mei 549 ook werd ingewijd door bisschop Maximianus en gewijd is aan Sint Apollinaris, de eerste bisschop van Ravenna en Classe. De basiliek is aldus van dezelfde tijd als de San Vitale in Ravenna, die een jaar eerder werd ingewijd!!
Hier valt de enorme ruimte op als je binnenkomt. De kerk bestaat uit een schip en twee zijbeuken met 24 zuilen van Grieks marmer. Op het einde bevindt zich een veelhoekig apsis waar zich twee kapelletjes bevinden.
De erepoort is het meest opvallende kenmerk van de basiliek met prachtige mozaïeken. Het bovenste gedeelte stelt een medaillon voor met daarin Christus. Aan de zijkanten zijn gevleugelde symbolen van de vier evangelisten: de adelaar (Johannes), de engel of gevleugelde man (Matteüs), de leeuw (Marcus) en de stier (Lucas).
De zijkanten van de ereboog tonen twee palmen die in de bijbel symbool staan voor gerechtigheid. Onder de palmen staan de aartsengelen Michaël en Gabriël afgebeeld, het borstbeeld van Sint-Mattheüs en een andere onbekende heilige.
Heel indrukwekkend allemaal.
We hebben de nacht doorgebracht op een strandcamping in Classe. We hebben de zee niet eens gezien, want het is de hele dag druilerig gebleven.
We zijn donderdag lekker op ons gemakje vertrokken want onze eerste stop was in in de buurt van Autun waar we ‘s middags nog een bespreking hadden met Marianne van Passepartout. Camping La Porte d’Arroux kennen we inmiddels en we hebben ‘s avonds nog een rondje gefietst langs de tempel van Janus. Een enorm grote ruïne in de weilanden buiten Autun.
Tempel van Janus
Vanaf hier heb je ook een mooi gezicht op de stad Autun, die zeer beschermd achter de heuvels ligt.
Autun
Vrijdag richting Italie vertrokken maar net de Fréjus-tunnel niet gehaald, want het was erg mooi weer en we hadden zin om ‘s middags nog lekker wat tijd op de camping door te brengen. Camping Le bois joli bij St. Avre ligt hoog in de Alpen dus prachtig uitzicht op de bergen. Lekker zwembad, maar het water was zo ondoorzichtig dat ik mijn eigen handen niet meer kon zien! Later in de middag naar La Chambre gefietst via een ontzettend steile weg, maar onze supersonische fietsjes deden het prima en brachten ons na een bezoek aan dit vreemde bergdorpje weer veilig boven.
Camping le bois joli, St. Avre
Zaterdag de dag begonnen met een mooie rit door de Franse Alpen om vervolgens door de hele lange Fréjus-tunnel Italie binnen te rijden. De tunnel is 12,9 kilometer en er komt echt geen eind aan, vooral ook omdat je maar 60 km per uur mag rijden. Bij de eerste de beste service area gestopt voor de traditionele cappucino. Die is zo verschrikkelijk goed bij de autogrills langs de snelwegen hier.
de traditionele eerste stop in Italie.
In onze Michelingids van Noord-italie lazen we dat er een prachtig, hoog op een berg (Pirchiriano) gelegen klooster zo’n beetje langs de route naar Torino en we besloten dat te bezoeken. Via een relatief smal kronkelweggetje met haarspeldbochten naar de top van de berg, ook nog wel een uitdaging met busmans.
Sacra di San Michele
Vanuit het klooster Sacra di San Michele heb je een fantastisch uitzicht over de vallei van Susa. Onder leiding van Paus Silvester II is rond het jaar 1000 met de bouw van het complex begonnen. Het is gewijd aan de cultus rond de aartsengel Michael en maakt deel uit van de pelgrimsroute waar onder andere ook Mont Saint Michel toe behoort en monte Sant Angelo in Puglia.
Dit klooster inspireerde Umberto Eco tot het schrijven van zijn roman Naam van de Roos. Het was een enorme klim, maar echt de moeite waard. Vooral de kapel had prachtige schilderingen.
Na dit bezoek vonden we een simpel, beetje rommelige camping aan het meer van Avigliana (camping Avigliana lacs). Tegen de avond hebben we het meer nog rondgefietst. Ondanks dat het al aardig herfst was het nog steeds aardig druk en de terrassen van de restaurants langs het meer zaten nog aardig vol. Vanaf de oever van het meer zag je het silhouet van het klooster hoog liggen.
Tijdens de Journées de Patrimoines (Monumentenweekend) hebben we de tentoonstelling Please do not feed the birds gepresenteerd in de chapelle d’Avigny. Het was een geslaagd weekend met met zo’n 140 bezoekers. Een fotoreportage kun je hier vinden.
Dichtbij huis, in Sermizelles, een prachtig contemporaine kapel ontdekt: La chapelle de Notre Dame d’Orient. Deze plek, hoog op de heuvels, is al sinds de 19e eeuw een pelgrimsoord, en er staat sinds die tijd al een torentje met een beeld van de maagd Maria erop, la tour Malakoff, zo genoemd naar de verdedigingswerken van Sebastopol, een plek waar Franse troepen actief waren in de Krimoorlog. De kapel is in de vijftiger jaren gebouwd door Marc Hénard (1919-1992). Een heel sober, ingetogen gebouwtje van beton, pierre de Yonne en hout met mooie gekleurde ramen die prachtige schaduwen geven op de grond.
21 kunstenaars uit Bénin exposeren in Centre d’art de Tanlay.
Verder was er een overzicht van 50 jaar Centre d’Art met veel werk.
En Plakat Wand Kunst bij het ziekenhuis in Tonnerre. Op het terrein aldaar is op grote panelen werk te zien van een groep Duitse kunstenaars.
Germain Roesz presenteert indrukwekkend werk l’entaille de la lumière in l’Hotel Dieu de Tonnerre
Zeldzaam middeleeuws beeld van Maria met het brandende braambos
Na alle drukte nemen we wat tijd om wat toerisme in eigen streek te doen. Hier het kerkje in Lucy-sur-Yonne met bijzondere ramen van Luc Simon.
Sandrine Pincemaille exposeerde deze zomer in de Chapelle d’Avigny. Een interessante tentoonstelling met het laatste weekend een allerliefste suppoost.
Een middag hebben we een beetje sneeuw gehad. Het bleef niet liggen, maar leverde wel mooie plaatjes op.
Zaterdag zijn we met vrienden naar een theater-concert in la chapelle de Beugnon geweest. Een mooie kapel waarin de novelle 5 francs pièce van Fred Vargas werd voorgelezen door Yves Prunier. De tekst werd afgewisseld met prachtige muziek van Kodaly, Astor Piazzola en Métallica.
Februari was koud maar vooral nat. En overal zanikt bagger rond het huis.
Het werd maar erger en erger totdat we besloten om Sebastien te vragen 2 vrachtwagentjes grind te komen lossen. Dat hielp, we kunnen zonder glibberen naar het atelier lopen.
Van hout stoken krijg je het zeker acht keer warm … Bomen hakken, kloven, stapelen, naar je erf verplaatsen, stapelen, zagen, stapelen en uiteindelijk verbranden in de kachel. Afijn samen met Jean en zijn geweldige wipzaag een kuub of 15 op maat gezaagd en gestapeld. Laat de winter maar weer komen.
De verbouwing vordert gestaag. De wand bij het zwembad is klaar om behangen te worden. We komt een grote foto.
Ook is de déhumificateur gearriveerd en zijn de spotjes gemonteerd. We hebben overal licht nu!
De badkamer heeft nu ook een bad.
De jaarlijkse réunion van de Association de les amis de la Chapelle et du Patrimoine d’Avigny waarvan wij adhérent en bénevol zijn.
Met, bien-sûr, een borrel na. Sapje voor ons en speciaal brood zonder spek!
Onze maandelijkse dosis cultuur
Multimuzikant (drums, piano, saxofoon, percussie en zang) Rubato in het theater La Bellovidere . « La musique, l’humour, la dérision et surtout du talent à foison. Rubato a déversé sa folie contagieuse à travers une série de chansons poétiques et parodiques particulièrement déjantées. »
In het Silex in Auxerre zagen we Duo Sylvain Luc (gitaar) en Daniel Mille (accordeon). Geweldige jazz. En wat is een accordeon toch een mooi instrument.
Bij de Cité de la Voix hoorden we het trio Chaud met een crossover van jazz/pop/native
En to top things off… weer een prachtige Avigniaanse lucht, deze keer een sprookjesachtige regenboog.
Oktober was een beter gevulde maand: twee maal bezoek uit NL, het appelfeest, de Messe St Hubert, tentoonstellingen, lezing bij de Compagnie, een filmavond bij Chateau de Montelon, de verjaardag van Bernadette en als klap op de vuurpijl een compleet nieuw stuk aan het huis… en zo kan die eigenlijk wel weer. Afijn, je verveelt je nooit op het Franse platteland!
Hier alvast een voorproefje, nog meer foto’s in de slideshow.
Los Muldros
La messe St Hubert: regen, regen, regen maar vrienden malen daar niet om
Teddie: traditionnelle bénédiction des chiens
U had een huis besteld??
Het voorlopige resultaat… na één dag bouwen…
With a little help from our friends was het dak ook snel tijdelijk waterdicht
Les femmes ‘van Wetering’
En daarna was het dak echt dicht, met dank aan Machiel!
Un coiffeur magique chez le Centre Regional de l’Art Contemporain (CRAC)
La première presse des hameaux, oftewel gezellig met elkaar appelsap maken!
Met Martin en Sophie als piments naar het grote Fête déguisé de Bernadette.
Chez Monique: een zeer authentiek cafeetje wat 5 dagen per jaar open is.
De stand van zaken tot nu toe!
L’hiver va commencer…
Ne touche pas à mon train: een verhitte vergadering in Clamecy over het onzalige plan om ons station te sluiten.
Leuke filmavond in Chateau de Monthelon!
21 en 22 september waren de jaarlijkse Jours Du Patrimoine in Frankrijk, een soort monumentendag maar dan een weekend lang. Het was een special event voor Avigny vanwege de plaatsing en inauguratie van twee nieuwe ramen in de voorgevel van de Chapelle. Maria (Donker) heeft ze ontworpen, vervaardigd en samen met Cyril de vrijdag ervoor geplaatst.
Zaterdag was er een ‘atelier de verre’, een glasworkshop waar een aantal dorpsgenoten gezamenlijk een raam voor de zijgevel gemaakt hebben.
Zondag heeft Maria het resultaat in lood gevat en in de kerk gemonteerd.
Verder had Maria gedurende het weekend een tentoonstelling van haar glaswerk in de Chapelle.
Wij zijn tevreden met het “Oracle” huiswaarts getogen.
Qua cultuur ook niets te kort gekomen: we hebben een top-uitvoering gezien van werken van J.S. Bach door de Cité de la Voix in de Narthex van de Basilique Sainte Marie-Madeleine in Vézelay.
Verder zo het gebruikelijke hier: mooie vergezichten en zonsondergangen en natuurlijk het oogsten en verwerken van allerhande fruit en groente.
En wat de verbouwing betreft: Laat ze maar komen, wij zijn er klaar voor…
Afgelopen week stond volledig in het kader van Petra’s expositie in de Chapelle d’Avigny. Het was een hele mooie week en ondanks het bij vlagen slechte weer hebben meer dan 300 mensen de tentoonstelling bezocht. De reactie waren positief en er zijn uiteindelijk 15 werken verkocht. We zijn tevreden dus! Al was het maar dat onze dorpsgenoten eens konden kennismaken met het werk van Petra.
Naast de lokale NL-ers, werd Nederland goed vertegenwoordigd door Albert en Steven.
Albert en Steven
Het was wel inspannend, vooral het de hele dag in het Frans uitleg over het werk te moeten geven. Gelukkig waren Sophie en Martin vrijwel de hele week ook in de Chapelle dus konden die ons bijstaan. En het was nog gezellig ook.
Hans, Sophie en Martin
Ons weekje in de kapel gaf ons wel de gelegenheid om alle details ervan eens goed te bestuderen. Naast de prachtige ramen is het interieur ook rijk gedecoreerd.
Glas-in-lood
Einde week spoelden Maria en Cyril aan om het werk voor de ramen van de kapel voor te bereiden. Maria geeft in september zelfs nog een workshop ‘glas’ alhier waarin onze dorpsgenoten met elkaar een raam gaan maken.
Maria bij haar glasproefjes
Donderdagavond werd er ook nog een druk bezocht prachtig klassiek concert in de Chapelle uitgevoerd door ‘les contre-sujets’, een groep jonge maar zeer getalenteerde musici uit Parijs.
Contre-sujets
En to top things of: ‘Cirque Lilliput’, een lezing met impro-jazz muziek in La Ferme du Chateau in Dracy.
Jean Loup Phillipe
De bouw gaat overigens verder gestaag verder, het fundament is vrijwel gereed dus konden de maten voor de houtbouw genomen worden.
Hans, Levien en Patrick
