We hebben weer twee dagen werklui over de vloer gehad. Dit keer om onze houtkachel te installeren. Nu moeten we nog een paar kuub hout regelen en laat de winter dan maar komen!
Kamperen!
Aangezien er wat verbouwd moet worden in ons nieuwe onderkomen moesten wij eruit en zijn met ons hele hebben en houden in het kleine huisje/schuurtje getrokken. Nu viel het pas op hoeveel spullen we al mee naar Frankrijk gesleept hebben. Ons bed paste net in ons tijdelijke verblijf, we hebben een computerplek om door te kunnen werken en achter het schuurtje hebben we een provisorische keuken ingericht met de tuinslang als kraan. ’t Blijft een beetje kamperen, maar ’t gaat eigenlijk prima. We hebben er ook een wc, dus van alle gemakken voorzien. Ook nog een leuk terrasje en Teddie vind het ook allemaal prima.
Inmiddels is er al aardig wat troep uit het huis gekomen, maar het schiet lekker op.
Juni/juli in Bourgondië: productieve weken!
We hebben weer een paar volle weken in Frankrijk gehad. En we hebben heel veel meters gemaakt met de verschillende projecten die we zo onderhanden hebben. Gelukkig hebben we daarbij veel hulp gehad van het Haagse tuinteam Liesbeth en Rob, anders waren we never nooit zover gekomen. Al met al dus een paar productieve weken!
Tuin
Hier is echt waanzinnig veel werk verzet door met name Liesbeth. En het resultaat mag er dan ook zijn:
- Het atelier staat weer mooi vrij. De bomen en struiken die het bijna overwoekerden zijn opgeruimd en nu is het er binnen direct ook een heel stuk lichter en minder vochtig. Verder bleek onder de klimoplaag rond het atelier een mooi kiezelpad te liggen dat weer in oude glorie hersteld is.
- De ’tuin’ achter de betonplaat is helemaal vrij van ‘zure’ elementen. Hierdoor kan er weer daglicht op de bodem komen en krijgt het loofhout weer een kans om zijn plaats op te eisen
- Bij de boom voor de garage heeft Lies een mooie middeleeuwse tuin ingericht.
- De fruitbomen in de voortuin zijn allemaal teruggesnoeid en het boventallige gewas is verwijderd.
- Het pad langs de betonplaat is helemaal vrij gemaakt en ook hier bleek een kiezelpad onder de klimoplaag te liggen wat Lies weer vrijgemaakt heeft.
- Vele kubieke meters snoei- en hakhout afgevoerd naar de lokale dechetterie (vuilstort)
Internet
Na de nodige strubbelingen is internet (via de satelliet) nu up en running en beschikken we ook over een ‘landlijn’ voor de telefoon die dan wel weer grotendeels draadloos is 🙂
Afdak
Om de beoogde kubieke meters hout te kunnen opslaan hebben we een afdak aan de garage gezet waar het kachel hout mooi uit de regen in de wind kan liggen drogen
Test muur
Leveranciers
Omdat de bestaande keuken voorzichtig gezegd ruimte voor verbetering had, hebben we bij Ikea wat keukenspul besteld dat – na veelvuldig telefoneren van buurvrouw Ange – uiteindelijk gisteren toch nog net op de valreep bezorgd is.
Plezier
Naast al het werk ook heel veel plezier gemaakt. Rob heeft ons geëntertaind met zijn gitaarspel, we hebben vrijwel dagelijks een game ‘Porto Rico’ (aanrader!) gespeeld, een kanotocht op de Cure gemaakt, veel/vaak en lekker gegeten, een feest met optredens bij een stel alto’s bij Vezelay bezocht, met zus Carli en kinders en Lies en Rob naar de baignade in de Yonne geweest, bezoek gehad van familie en vrienden, Rob’s verjaardag gevierd, naar de dieren in de tuin gekeken, van de bloemen genoten, een optreden bij de ‘buren’ met aansluitende maaltijd bijgewoond, het agrarische maaigeweld bewonderd, etc etc.
Kortom…
Al met al met veel plezier veel gedaan.
C’est la nature!
6 uur in de ochtend: we worden wakker van een luid gehamer. Na wat gemopper op de buurman komen we erachter dat niet hij maar een specht onze “nachtrust” wreed verstoort. Onze lokale grote bonte specht (op de foto bij ons pinda-net) heeft de houten elementen van ons huis ontdekt en gemerkt dat het een geweldige klankkast is. Het is bizar om te zien hoe snel hij een behoorlijk groot gat weet te maken in het hout. Mais bon, c’est la nature! Maar nadat wij teruggeslagen hadden door een houtkleurige, doch complete kunststof strip op het houtwerk te monteren, moest hij zijn verlies toch onderkennen.

Grote bonte specht
Verder is de hele wereld rond ons dorpje knalgeel gekleurd door het colza (koolzaad). Mooi, maar wel heel erg geel.

Geel
Onze toom kippen (initieel 4 kippen plus een haan) is inmiddels uitgedund en omvat nu nog slechts 2 kippen en een haan. De witte kip op de foto is een paar dagen geleden verdwenen.
Over sociale contacten hadden we ook dit keer weer geen klagen. Mike, Roos en de kids zijn een weekend geweest en de meiden hebben een prachtig bos-voorjaarsstukje uit de tuin voor ons gemaakt.

Bosvoorjaarsstukje
Verder zijn we bij onze vrienden Anja en Pieter geweest die in het naburige departement een huisje hebben.

Anja en Petra
En we hebben natuurlijk weer lekker doorgewerkt hier. Zo is het rommelige kleine huisje nu omgetoverd tot functionele werkplaats. Zie hier avant et apres.

Werkplaats avant

Werkplaats apres
En de nieuwe tuinkar (met kiepfunctie) bleek ook zeer handig. Een aanrader!

tuinkar
A la prochaine!

Teddie
Een vroege zomer in Bourgondie
Vanwege de beloofde levering van onze internet-faciliteit besloten we een weekje eerder naar Bourgondië te gaan. Een goede keuze, niet vanwege het internet – we kregen namelijk te horen dat het deze keer weer niet ging lukken, maar wel vanwege het feit dat het de laatste week van maart hoogzomer is in Bourgondië. Elke dag temperaturen boven de 25 graden zodat we ook kunnen genieten van ons schaduwrijke terrasje bij de keuken.
Het weer nodigt uit tot veel buiten werken. Hans heeft eindelijk de grasmaaimachine kunnen uitproberen, hij startte direct en maaide zonder morren het inmiddels veel te lange gras moeiteloos af. Petra heeft zich op het kleine huisje gestort wat nodig opnieuw in de verf gezet moest worden. Ook is het dak ontdaan van een dikke laag bladeren, waar met name de sluipwespen erg verdrietig van zijn geworden. Teddie schuiert door het bos en geniet van het zonnetje.
De tuin ontwaakt, elke dag komen er nieuwe knoppen en bloesems bij. Verder heeft de veestapel zich uitgebreid met een toom kippen, inclusief haan, die als borderliners figureren voor onze verrekijkers. Waar ze vandaan komen weten we niet, maar het is wel leuk. Ze zitten ’s nachts hoog in de boom om de vos te slim af te zijn.
Verder genieten we natuurlijk ook van lome namiddagen op het terras en zijn erg enthousiast over de prachtige zonsondergangen.
Nu moet alleen het aanhangwagentje nog leeg…
Gelukkig Nieuwjaar!
Het nieuwe jaar is goed begonnen. Zeker voor Teddie want in Avigny wordt er niet geknald. Niks, geen enkel geluid. 1 januari waren we uitgenodigd voor een dessert en champagne bij Geronne et Ange, de nieuwe buren, om het nieuwe jaar in te luiden. ’s Avonds schoven Lies en Rob aan die ons vandaag geleid hebben bij het betere snoei- en zaagwerk. Er is flink wat achterstallig natuuronderhoud en we proberen van het bos weer een tuin te maken.

Lies houdt niet van dennebomen

Rob weet welke tak er af moet

Na het snoeiwerk lekker relaxen met een glaasje pommeau
Ons kleine huis op de prairie

Het kleine huis op de prairie
In juli zijn we over een erg leuk huisje met een prachtige view in La Douce France gestruikeld. We waren op slag verliefd! En wat dan? Dan zoek je een buurman die een sleutel heeft. Toen we het ook van binnen gezien hadden, wisten we direct dat we het wilden hebben. Het huis ligt in Yonne, globaal tussen Auxerre en Vezelay, ongeveer 200 km ten zuidoosten van Parijs.
Het huis is van een architect van een bekend Parijs architectenbureau (hij was ook de eigenaar) die het voor zichzelf heeft gebouwd in 2001. De bouwstijl is geinspireerd op de prairiehuizen-stijl van Frank Lloyd Wright, wat wij altijd al prachtig hebben gevonden (de studio van FLW hebben we anderhalf jaar geleden nog bezocht in Arizona), dus het is echt helemaal ons huis. Zo voelde het gelijk. En zoals we inmiddels weten is het niet zo makkelijk op het platteland een modern contemporain huis te bouwen. Al die rompslomp heeft hij dus al gedaan voor ons. Er ligt ook nog een mooi, zeer licht atelier op het terrein waar we in alle rust aan onze projecten kunnen werken. Het is dus eigenlijk gewoon perfect.
Het dorpje is een zeer kleine community (een gehucht dus) zonder bakker, winkels of wat dan ook. Dichtstbijzinde is 3,5 kilometer. Veel bossen in de omgeving en in de buurt 2 rivieren, de Yonne en de Cure en ook een zeer charmant kanaal.
We hebben gisteren al het papierwerk afgehandeld en we mogen ons nu de trotse eigenaars noemen van ons “prairiehuis”.
Als je in de buurt bent, kom vooral eens kijken.