Lieve vrienden en familie,
Hierbij weer ons jaar in beeld. 2021 was een woelig jaar. Ondanks dat het coronavirus nog stevig onder ons woekert hebben we gelukkig toch veel familie en vrienden kunnen zien. We deelden verdriet, zoals het overlijden van onze lieve vriend Mike in januari, maar ook mooie en warme momenten. Vooral Rosemarijn, Sterre, Lilly en Sarah-Faye zijn heel veel bij ons geweest dit jaar en in gedachten was Mike er dan bij. Onze zonsondergangen zijn niet meer hetzelfde.
We zijn zelf twee keer naar Nederland geweest deze zomer. Het was heel fijn dat we, naast vrienden en familie, na lange tijd oom Cen en tante Aartje en tante Jacky en oom Jan weer eens konden bezoeken.
Aan aanloop geen gebrek dit jaar hier in Avigny. Van de voor de buurkinderen georganiseerde eierspeurtocht in onze tuin met Pasen tot logeerpartijen en bezoekjes van familie en vrienden.
Een grote verandering voor ons is dat we weer een hondje hebben. Onze Cato is geboren op 29 juni in Nijkerk. Het is een kooikerhondje en een volle zus van Noor, de hond van Roos en de meiden. Op 22 augustus mochten we haar meenemen naar Frankrijk. Vier jaar na het overlijden van Teddie weer een hond in huis, dat is even wennen. We waren vergeten hoeveel aandacht een puppie vraagt, maar wat is het leuk en gezellig! Cato moest natuurlijk met iedereen kennis maken en dat ging erg goed. Ook is ze ook gedoopt tijdens de traditionele Messe Saint Hubert bij de Chapelle in goed gezelschap van andere honden en een ezel.
Deze zomer hadden we onze grote solotentoonstelling in de Abdij Saint-Germain in Auxerre naar aanleiding van de Prix de la ville d’Auxerre die we in 2019 hebben gewonnen. Meer dan 8000 mensen hebben de tentoonstelling bezocht. Het werk is nu weer thuis en moet opgeslagen worden. Hans heeft daarom een nieuw stuk aan het atelier aangebouwd.
Verder hebben we, ondanks corona en coronapassen, toch noch aardig wat cultuur van anderen kunnen opsnuiven. Zo bezochten we het nieuw digitale museum in Amsterdam, een prachtige tentoonstelling van Berlinde de Bruyckere in Maastricht, de overzichtstentoonstelling van Marinus Boezem in museum Kroller Muller en al kunst kijkend gedwaald op landgoederen en door dorpjes in Nederland en Belgie. Hier in Frankrijk hebben we genoten van Franse chansons bij de Compagnie d’Avigny tijdens het zomerfestival wat opgedragen was aan onze overleden dorpsgenote Jacqueline. Ook van de Compagnie was het theaterstuk Sans toi ni moi, geregisseerd door Sophie met Morgane in de hoofdrol. Verder organiseerde de Cité de la Voix een prachtig concert van de Iténiraires in onze Chapelle.
Covid heeft er wel voor gezorgd dat we bijna niet konden zingen met koor dit jaar. Jammer, maar Petra heeft het pianospelen weer opgepakt en Hans is druk in de wereld van de electronische muziek gedoken.
Doordat het dit jaar niet zo droog was heeft de moestuin ons prachtige sla, radijs, courgettes, aardappels, aardbeien en frambozen gegeven. In de zomer ontfermde Sarah-Faye zich over de moestuinbakken. De boomgaard is nu van onze nieuwe kippen. Het zijn vijf prachtige, al wat oudere dames die bij dorpsgenoot Michel vandaan komen. We hebben een mooi verblijf gebouwd en met hulp van Rosemarijn, Sterre, Lilly en Faye een prachtige grote uitloopren gecreeerd. Een week voor kerst zijn Carmen en Soof begonnen met het leggen van verse eitjes. Cato vindt het allemaal even spannend.
Qua gezondheid mogen we niet klagen. Behalve dan het ongelukje tijdens Pinksteren waarbij Hans op ongelukkige wijze met zijn vinger tussen de autodeur kwam en we de hele nacht op de Eerste Hulp in het ziekenhuis in Auxerre hebben gezeten. Ondanks dat de vinger niet meer heel goed buigt is het allemaal best goed afgelopen. We hadden in mei al onze tweede covid-vaccinatie erin en begin december hebben we de booster gehad. Verder krijgt Petra in maart haar tweede halve knieprothese. Ze kijkt er naar uit en kan dan hopelijk weer zonder pijn wandelen.
We wensen je een prachtig 2022 en we hopen dat de wereld weer iets meer haar normale tred kan hervatten.
Houd moed en blijf gezond.
Petra en Hans