We namen ons voor dat we niks gingen kopen bij de Afrikaanse verkopers op het strand in Montalto di Marina, maar de eerste de beste smeerde ons al een armbandje aan… Hij was ook wel erg goed. Hij begroette ons al met intellectuelen (je ziet inderdaad verder nergens mensen met zulke dikke boeken op het strand, uberhaupt geen boeken). Hans werd geprezen met zijn prachtige vrouw en Petra met haar geweldige tanden? Vervolgens kregen we allebei een cadeautje omdat zijn vrouw een baby had gekregen was het verhaal (later ontdekten we dat elke verkoper dezelfde cadeautjes op zak had, de kwaliteit van het verhaal was wel erg wisselend). Een olifantje en een schildpad, de symbolen van Afrika. Ze hadden indrukwekkende namen Kimbali en Kimbala ofzo, maar wij hebben ze maar Kees en Koos genoemd.
De verkoper kwam overigens uit Senegal en wist veel, bijvoorbeeld dat onze parasol de kleur had van het Nederlands elftal, hij vatte de filosofie van Sartre samen en was verder erg innemend, dus we vonden het wel een armbandje waard.
