Na een tocht door een lelijke Spaans landschap (met uitzondering van de Sierra Nevada) in Granada aangekomen. Vergeleken met onze plek bij Cartagena een miniscule plek op camping Reina Isabella. 
Zie hier het beloofde zwembad: wel aanwezig, maar tamelijk leeg.
Eindelijk besloten in het restaurant te gaan eten: gesloten wegens niet nader genoemde werkzaamheden.
Cabo de Gata
Genoeg opgeladen om verder te gaan. Doel was Nationaal Park Cabo de Gato bij Almeria. Zuid-Spanje valt verder niet mee: ongeloofwaardig lelijk. Elk stukje vrij land is gevuld met kassen van plastic. Daarnaast veel rommel: liefdeloze, half afgebouwde lelijke dorpen en droog, kurkdroog.
Het park was wel mooi. Prachtige kliffen en schilderachtige dorpjes.
Uiteindelijk in San Jose (een toeristisch slaapstadje) neergestreken op camping Tau.
Jarig!
Teddie is 6 geworden en dat hebben we gevierd met een uitstapje naar Cartagena!
Er wordt ook gesmurfd in Cartagena
Na dit hoogtepunt (meer interessants hebben we in Cartagena niet gezien) weer terug naar de camping waar het feest verder werd gevierd met ballen, kluifjes en schommelen…
Ook de mieren schoven aan…
en uiteindelijk tevreden in slaap vallen…
Opslomen…
We staan op een camping even ten zuiden van Cartagena, direct aan zee. We staan op ongeveer 10 meter van de branding met een prachtig uitzicht op de baai en het strand. Het is rustig, we hebben veel ruimte rond ons kamp. De snowbirds zijn al vertrokken of maken zich klaar voor de trek naar het noorden en de zomerkampeerders zijn er nog niet. In het weekend is het wat drukker met Spanjaarden die hier naar het strand komen.
We doen niet veel meer dan luieren. Een uurtje per dag beulen we ons af in de fitnessruimte en in het verwarmde, overdekte zwembad, wat overigens ook een prachtig uitzicht over de baai heeft.
Voorlopig blijven we hier nog even om op te slomen, dus veel meer dan echte non-belevenissen zijn niet te verwachten de komende dagen.
en in panorama: klik op onderstaande afbeelding om te vergroten
Ieder heef zijn eigen idee van opslomen…
Het zwembad met Meditarinee-view
Spanje: geen land voor perros
Volgens Houellebecq kun je de beschaving van een land aflezen aan de manier waarop ze met honden omgaan. Frankrijk is een beschaafd land. Spanje is anders: de paniekreactie die men in het wegrestaurant kreeg toen Teddie, overigens netjes onder de arm in een draagtas, gespot werd was zwaar overdreven. Honden worden in Spanje buiten wel getolereerd, maar daar is dan ook alles mee gezegd. Niet in winkels, niet in restaurants en zeker niet op de Spaanse stranden.
Eindelijk zomer!
Eindelijk de warmtegrens door! Toen we zo’n hondervijftig kilometer ten zuiden van Barcelona op een parkeerplaats stopten, waaide er een heerlijk zoel windje. We besloten door te gaan naar Gandia, een badplaats net ten zuiden van Valencia. Direct plat in de zon. Eindelijk zomer.
We besloten hier een dag te blijven. Niet langer, want de camping is wel aardig, maar niet leuk genoeg voor langere tijd. Gandia is een Spaanse badplaats met een schitterend breed zandstrand. Hier geen Hollandse koffie en erwtensoep. Je ziet hier op het strand en op de boulevard ook voornamelijk Spanjaarden. Ook hier weer een prachtige wandel-fiets boulevard langs het strand van een kilometer of 7 lang. En er is nog een heel stuk in ontwikkeling. Tussen de rieten afscherming jonge duinen in aanplant. Veel appartementen, maar lang niet zo hoog als in Benidorm, wat we vanaf de snelweg hebben zien liggen.
Een bescheiden, mondaine jachthaven, beschermd door een befiets- en bewandelbaar havenhoofd, waar veel vissers hun geluk beproefden.
Go South 2
De stop in Remoulins hebben we maar overgeslagen. Even een hand uit het raam gaf de doorslag: door naar Spanje. Gestopt in Pineda-de-Mar, tussen Blanes en Barcelona. Een merkwaardige camping, we stonden op een groot grindveld tussen palmbomen. Wel lekker vlak, en aangezien het regenachtig was ook geen modderige troep.
Pineda-de-Mar is een toeristisch plekje aan de Costa Brava waar waarschijnlijk veel Nederlanders komen: hier en daar borden met Echte Hollandse koffie en cafe Soestdijk. 
Verder een lange, goed verzorgde wandel-fietsboulevard met palmbomen langs een mooi breed zandstrand, waar je heel wat badgasten kwijt kunt. 
Go south!
Koud, regenachtig. De vloerverwarming is een groot succes! Op naar Remoulins (Pont du Gard), wat we overigens niet gehaald hebben vandaag. Het werd wel Lyon, gesterkt door de gulle giften van de thuisblijvers
Krullen
Na dagen inpakken, regelen, organiseren, afscheid nemen etc. nu wegwezen! De bus is gepimpt voor deze reis en we hebben wat nieuwe aanwinsten.
- nieuw raampje achterin
- nieuwe keuken met afdekklepjes en laatjes
- frisse gordijntjes
- oranje vloertje met vloerverwarming (wat op de eerste koude avond in Maubeuge al direct zijn vruchten afwierp)
- Een kacheltje (stil!) van Zwisterse makelij met omvalbescherming wat volgens de folder een ruimte van 80! Kuub kan verwarmen.
- Nieuwe stoelen, zeer plat opvouwbaar, waarop we al direct de eerste dag van de zon genoten hebben
- Verder heeft de wc plaats moeten maken voor een tosti-oventje en de “koffer” voor een electrisch kookplaatje
- Tot slot heeft de gaslamp het moeten afleggen tegen de electrische stormlamp.
De eerste stop was de Pont (voor een verslag www.2gods.com). Het museum dus en niet Pont du Gard, wat een aantal conversare-lezers abusievelijk geconcludeerd hadden.
Daarna direct door naar Frankrijk, waar circus Pronk net over de grens kwartier gemaakt heeft. Teddie heeft al kennis gemaakt met het boerenland (stonk onbedaarlijk na een snelle rol door iets onbestemds) en vervolgens met het lokale sanitair. Ze had geluk: warm water. Nivea-shampoo geeft trouwens krullen!
Happy Holidays
Bonte Avond
St. Pete beach
Het mooie, witte strand bij Caddy’s, St. Pete Beach
Krampachtig wordt geprobeerd een wintergevoel op te wekken…
This is not a shark….
Lakewood highschool
met aansluitend een luncht bij Piet’s "Marokkaanse" restaurant
Cruising St. Pete
Kerst bij Publix
De beste onion-rings bij retro-restaurant Johnny Rocket. 