Alvorens de drukke werkzaamheden weer beginnen zijn we er nog een paar dagen op uit gegaan om nog wat cultuur te snuiven en vrienden te bezoeken. De Loire en Anjou dit keer.
Internationaal Tuinenfestival
Donderdagochtend zijn we op pad gegaan met busmans (jawel, nog een keer afscheid!) en rond een uur of 1 waren we bij Chateau Chaumont-sur-Loire voor het Internationaal Tuinenfestival. Onze vriendin Loeloe doet hieraan mee met haar bedrijf Les Parterres en Kit en heeft een bijzondere tuin aangelegd met planten die elektriciteit produceren, Rooftop Powerplant. Doordat ze een enorme foto van daken van Parijs om haar “tuin” heeft gezet krijg je een beetje het gevoel dat je je op een dakterras in Parijs bevindt. En er waren nog vele andere tuinen te zien allemaal met het thema: de tuinen van de komende eeuw. Niet alles was even geslaagd, maar het was heerlijk om er rond te dwalen en de reflectie van de tuinontwerpers op dit thema te beleven. Wat ons betreft sprong (naast natuurlijk die van Loeloe 😉 er een echt uit: Je reste! Via een “zolderkamer” kwam je op een balkon dat uitkeek op een ondergelopen wereld. In bootjes en andere drijvende objecten werd nog volop getuinierd. Mooi idee en goed uitgevoerd.
We hebben de nacht doorgebracht op de camping in Chaumont, gelegen aan de Loire.
Kunst in en rond het kasteel
Vrijdagochtend stond de kunst in en rond het chateau op het programma, want behalve een tuinenfestival is Chaumont ook beroemd vanwege zijn kunstfestival (8e dit keer). Omdat het Tuinenfestival dit jaar 25 jaar bestaat hebben ze wat de kunst betreft ook flink uitgepakt. Veel bekende namen en het was ook heerlijk om langs alle werken te dwalen (kijk voor een verslag hier)
Het chateau (in zijn huidige vorm einde 15e eeuw) is, met name van de buitenkant, heel mooi. Met name door de ligging op een rotspunt zo’n 40 meter boven de Loire heb je fraaie uitzichten.
Na een mooie tocht langs de Loire kwamen we bij Sandrine (de zus van Sophie), Vincent (man) en Louise (dochter) aan in de Anjou. Het was erg gezellig en Vincent had heerlijk voor ons gekookt.
La Grande Tapisserie
Zaterdagochtend na een petit déjeuner conviviale met pain perdu (wentelteefjes) hebben we meegedaan met het grote project van Sandrine in Rochefort-sur-Loire: La grande tapisserie. Elke zaterdagochtend werkt ze, samen met iedereen die mee wil doen, aan een groot geweven tapijt van 3 bij 1,5 meter naar een ontwerp wat gezamenlijk gemaakt is. Er hebben al meer dan 300 mensen, jong en oud, aan het enorme weefgetouw gewerkt in de loop van de afgelopen 3 jaren. In november zal het klaar zijn, de hoogste tijd dat wij dus een kijkje gingen nemen. Een korte impressie vindt je hier.
Samen met Louise nog wat sight-seeing in de buurt gedaan, waaronder de Vignoble bij Rochefort (enorme wijnvelden hier trouwens, de Anjou-wijnen) en hun zeer pittoreske baignade bij de Loiret, een zijarm van de Loire.
La tapisserie d’Apocalypse
Na nog een heerlijke lunch hebben we afscheid genomen van Sandrine, Vincent en Louise en zijn richting Angers vertrokken om nog een geweven tapijt te gaan bekijken: la tapisserie d’ Apocalypse. Vergeleken hiermee is la grande tapisserie van Sandrine piepklein. Het Middeleeuwse tapijt is 100 meter lang en 4,5 meter hoog en verbeeldt de Apocalyps naar de Openbaringen van Johannes. Heel indrukwekkend. Het hangt in een speciaal daarvoor geconstrueerd gebouw in het Midddeleeuwse Chateau d’Angers. Het chateau zelf is echt schitterend. We hebben nog nooit zo’n enorme robuuste burcht gezien. We hadden niet echt veel tijd om na het tapijt het kasteel nog te bekijken, want het ging sluiten, maar we gaan zeker nog eens terug.
De laatste nacht doorgebracht op een beetje saaie hegjes-camping in Vouvray, net ten oosten van Tours, ook weer langs de Loire. Het viel ons op dat het stuk tussen Tours en Vouvray zeer toeristisch is. Heel veel wijn-chateau’s en opvallend veel ballonvaart-toerisme.
Zondagochtend vroeg op pad en nadat we bij een boulanger wat brood en croissants hebben gekocht hebben we nog een lekker ontbijtje gedaan bij Busmans op een strandje langs de Loire. Deze rivier is zo mooi en natuurlijk omdat een groot deel niet bevaren kan worden. Het is daardoor een paradijs voor kanoers, kayakkers en vogelliefhebbers.
Toen het zachtjes begon te regenen werd het tijd om op te breken en richting huis te rijden. Weer nieuwe energie opgedaan voor de komende tijd.
En weekje Nederland en dit keer echt vakantie! Wij waren er klaar voor en Busmans ook, alhoewel hij een beetje fatiguée begint te worden. Het raampje aan de bestuurderskant wil niet meer open, het vloertje moest pas vernieuwd, de vloerverwarming doet het niet meer en het kraantje werkte ineens ook niet meer. Beetje jammer dat we dat onderweg pas ontdekten. We hebben besloten om Busmans te gaan inruilen voor een nieuwe bus. Dus dit zou een van zijn laatste vakanties met ons worden.
De eerste stop was in Noord-Frankrijk op camping des 5 chemins verts in Boeschepe. Doel was het bezoek aan het Kunst en Poëziefestival in Watou. Er was aangekondigd dat dit de allerlaatste keer zou zijn omdat de subsidie gestopt is, dus for all time sake nog een keer rondgelopen in schuren, oude huisjes en kerken. Maar, hoewel we best aardige dingen hebben gezien, is het niet meer wat het geweest is en misschien niet geheel onterecht dat de subsidie stopt. Afijn, het was lekker weer en we hebben veel gezien. Aan het einde van de dag richting Gent vertrokken en zowaar langs een kampeerwinkel gereden waar we een nieuw kraantje voor Busmans konden kopen. De eigenaar had er ook nog een kroonsteentje bij, dus we hadden de rest van de vakantie weer water.
We kampeerden van zaterdag op zondag op camping Blaarmeersen bij Gent en werden met regen wakker. Gaf niet, want de volgende stop was museum De Pont in Tilburg. Daar hebben we de mooie, nieuwe vleugel van het museum bewonderd. Verder was er een tentoonstelling met nieuw video-werk van David Claerbout, de reden dat we naar de Pont wilden. 
Van maandag op dinsdag stonden we op een camping van Staatsbosbeheer op Park de Hoge Veluwe. Heerlijk rustig en prachtig weer. Teddie geniet met volle teugen van dit weekje kamperen. Ze wordt aardig oud, ziet en hoort niet zo veel meer, maar doet nog dapper mee. ’s Avonds lekker gefietst en dinsdag hebben we museum Kröller-Müller bezocht. De beeldentuin lieten we eigenlijk altijd maar voor wat het was omdat het zo groot was, maar dit keer zagen we een museum-rolstoel staan en hebben we de hele beeldentuin gedaan. Prachtig weer en zulke mooie beelden gezien.
Daarna doorgereden naar Soest waar we op camping het Monnickenbosch een plekje vonden en ’s avonds naar zus Marijcke gefietst, die aan de andere kant van Soest woont. Even gedag zeggen en daarna al weer terug gefietst want de nacht valt snel in september. Yck fietste mee en liet ons een prachtige route door het bos en langs de zandverstuivingen zien naar de camping, heel wat anders dan het fietspad langs de grote weg dat we op de heenweg hadden genomen.
Woensdag was een Yck-en-familie dagje. Petra ging eerst samen met Yck naar de kapper en na de lunch hebben wij gewinkeld in het centrum van Soest, wat voor ons tegenwoordig al aardig “grote stad” is (2 x zoveel inwoners als Auxerre, wat de grootste stad in onze regio is). ’s Avonds hebben we gezellig met zijn allen bij pannenkoekenrestaurant De Smickel gegeten. Top-pannenkoeken!
Donderdag was de promotie van Joris, de eigenlijke reden van onze petite vacance. We hebben Teddie bij Yck gebracht en zijn doorgegaan naar de Erasmus Universiteit. Leuk, zeker voor Hans, om er weer eens te zijn. Er is wel heel wat veranderd, het is een echte campus geworden. Het is Joris gelukt, hij is doctor. Hij heeft dapper zijn proefschrift verdedigd en werd bijgestaan door zijn broer Nils, die een van de paranimfen was. Voor Brenda, maar voor ons ook zeker, een heel speciale gebeurtenis. Daarna hadden we nog een gezellige lunch met elkaar bij de squash-club van Joris, die overigens in de top tien van Nederlandse squashers staat.
Vrijdag stond de tentoonstelling Bal! op paleis Soestdijk op het programma. Ongeveer 30 kunstenaars toonden hier in de tuin en in de voormalige vertrekken van Juliana en Bernard hun werk. De kunst was matig (kijk voor een verslag en meer foto’s, maar het was erg leuk om het paleis eens van binnen te bekijken. Juliana was toch echt onze koningin. De laatste nacht in Nederland doorgebracht op camping De Zeven Linden bij Baarn (er zou een DJ-technofestival zijn op het terrein naast Het Monnickenbosch vrijdagmiddag en avond). Yck, Michel, Pepijn en Vigo kwamen nog gezellig eten en namen patat en kaassoufflés mee.
Zaterdagochtend na een lekker ontbijtje de boel op ons gemakje ingepakt en na nog wat inkopen te hebben gedaan bij AH terug naar het zuiden. Om een uur of 5 gestopt in Noord-Frankrijk. Een aardige camping langs de Maas in Revin in de Franse Ardennen. We hebben nog wat rondgefietst, maar het dorpje zelf was niet veel bijzonders en het lag al met al toch aardig uit de route. We waren zondag rond 2 uur weer thuis.
Al met al een heerlijk weekje en het is ons voor de eerste gelukt om er een echte vakantie van te maken.
