Castello di Rivoli
Zondagochtend zijn we eerst naar Castello di Rivoli geweest, een kasteel uit de Middeleeuwen wat in zijn lange geschiedenis verbouwing na verbouwing heeft ondergaan en nu dienst doet als Museum van hedendaagse kunst. De tentoonstelling The Roots of Violence van Yuri Ancarani kon ons niet echt boeien. Maar bij de tentoonstelling Air, Flowers, Salt. Artworks from the Collections of Castello di Rivoli Museum of Contemporary Art zaten wel een aantal interessante werken. De muren van het kasteel zijn nog steeds prachtig met delen van schilderingen.
Castello di Rivoli
Rivoli ligt vlak bij Torino en daar waren we al rond lunchtijd, waar we tot 3 uur moesten wachten tot eco-camping Grinto open ging. We hadden in het museum al een broodje op, maar hebben in restaurant Grinto nog maar een pizzaatje gedeeld. Erg lekker.
De camping is een soort hele lang parkeerplaats voor campers. Vrij dicht op elkaar. Er ligt een grasstrook achter waar iedereen het stukje achter zijn camper mag gebruiken. Het was erg warm, zo’n 33 graden en eigenlijk amper schaduw.
Toen het iets afgekoeld was zijn we richting het centrum van Torino gefietst. De camping ligt bij een soort natuurpark langs de rivier de Po en het was een mooie fietstocht van ongeveer 7 kilometer door het groen langs de rivier.
Fietstocht langs de Po
‘s Avonds kwamen we tot de ontdekking dat het leuke stilstaande watertje achter het grasveldje op de camping veel muggen produceerde.
Maandag hebben we het centrum van Torino bezocht. Wij vonden er niet heel veel aan. De lijkwade van Turijn was niet te bezichtigen en we hadden helemaal geen zin in gesjok door oude paleizen. We kwamen eigenlijk voor wat Contemporary Art dingen maar die waren allemaal gesloten. We hebben er lekker geluncht, wat rondgefietst en toen zijn we lekker bij een terras aan de waterkant gaan zitten.
Dinsdag was de Fondazione Merz open en aangezien Mario Merz op ons lijstje van favoriete kunstenaars staat, hebben we dit bezocht. Op de fiets buiten het centrum oogt de stad een stuk interessanter. Altijd veel leuker om op plekken te komen waar gewoond en gewerkt wordt. Nadat we een heerlijke pizza gegeten hebben zijn we de tentoonstelling gaan bezoeken. Er was niet veel werk van Mario Merz te zien, maar het gebouw was interessant en er was een tentoonstelling van 5 kunstenaars die genomineerd zijn voor de Mario Merz-prijs. Je kon ook stemmen en wij hebben op Bertille Bak gestemd, die onder andere een spannende/grappige video maakte over Roma’s die aan de rand van de samenleving leven.
Daarna nog een heerlijk ijsje gegeten en teruggefietst naar de camping langs de rivier.
