Maandag weer via de kustweg terug naar Venetië. We besloten niet meer naar camping Fusina terug te gaan, omdat die toch erg winderig was en bovendien niet heel practisch om met het openbaar vervoer de Biennale te bereiken. We vonden een plek voor 4 nachten op camping Serenissimo in Mira. De bus naar de piazza di Roma stopt hier vlak voor de uitrit van de camping en dit bleek een ideale manier om de biennale te bezoeken.
Dinsdag hebben we de Giardini gedaan, woensdag het Arsenlae en donderdag hebben we nog een paar losse paviljoens bezocht alsmede het museum Punta della Dogana.
Hier ons verslag van de biennale.
Het Chileense paviljoen
Venetië is verder natuurlijk altijd leuk, zeker met mooi weer. Beetje rondvaren op de vaparetto’s, een op een lekker terrasje de ziltzoute lucht opsnuiven en je vergapen aan de talloze bootjes. We hebben het grootste zeilschip (sailing yacht A) ter wereld gezien, wat afgemeerd lag bij het Arsenale.
Vrijdag het lange saaie stuk door Noord-Italië terug genomen richting Frankrijk. We vonden een kleine, niet heel bijzondere camping (la Roca) aan het pittoreske meer van Viverone, ongeveer 20 km van Ivrea.
Lago di Viverone
Zaterdag 28 september hebben we ‘s morgens Ivrea bezocht, de thuisbasis van het voormalig megaconcern Olivetti. Zie ons verslag hier.
Ivrea
’s Middags door de Mont Blanc tunnel terug naar Frankrijk. Het was prachtig weer dus we besloten een camping te zoeken. Het werd camping Le Grand Champ in Taconnaz sous les Bois, 5 km van Chamonix met fenomenaal uitzicht op de alpen rond de Mont Blanc en de gletsjer. Madame van de camping vertelde ons wat over de omgeving en toen we hoorden dat er een télé-férique was naar de Aigulle du midi, of de pique du midi (naast de Mont Blanc), besloten dat we dat zondag te gaan doen.
Vue op pique du midi
Met de 2 verschillende kabelbanen zijn we tot 3945 meter hoogte gestegen. Het was een soort virtuele reis omdat je in zo’n andere wereld kwam daarboven. Je gaat van 25 graden in Chamonix naar -5 onder 0 in de sneeuw, er is heel veel wind en het zuurstoftekort van 45% maakt dat lopen en vooral trap lopen heel vermoeiend is. Maar wat was het spectaculair om zo op de top van Europa te staan. Heel indrukwekkend.
Aan het lac de Nantua
Zondagavond nog een laatste nachtje op camping Dunoyer in Port aan het meer van Nantua en maandag waren we weer thuis.
Geef een reactie