monument

Over fraaie kasteeltuinen en reusachtige tapijten

september 27, 2016

Alvorens de drukke werkzaamheden weer beginnen zijn we er nog een paar dagen op uit gegaan om nog wat cultuur te snuiven en vrienden te bezoeken. De Loire en Anjou dit keer.

Internationaal Tuinenfestival

Donderdagochtend zijn we op pad gegaan met busmans (jawel, nog een keer afscheid!) en rond een uur of 1 waren we bij Chateau Chaumont-sur-Loire voor het Internationaal Tuinenfestival. Onze vriendin Loeloe doet hieraan mee met haar bedrijf Les Parterres en Kit en heeft een bijzondere tuin aangelegd met planten die elektriciteit produceren, Rooftop Powerplant. Doordat ze een enorme foto van daken van Parijs om haar “tuin” heeft gezet krijg je een beetje het gevoel dat je je op een dakterras in Parijs bevindt. En er waren nog vele andere tuinen te zien allemaal met het thema: de tuinen van de komende eeuw. Niet alles was even geslaagd, maar het was heerlijk om er rond te dwalen en de reflectie van de tuinontwerpers op dit thema te beleven. Wat ons betreft sprong (naast natuurlijk die van Loeloe 😉 er een echt uit: Je reste! Via een “zolderkamer” kwam je op een balkon dat uitkeek op een ondergelopen wereld. In bootjes en andere drijvende objecten werd nog volop getuinierd. Mooi idee en goed uitgevoerd.
We hebben de nacht doorgebracht op de camping in Chaumont, gelegen aan de Loire.

Kunst in en rond het kasteel

Vrijdagochtend stond de kunst in en rond het chateau op het programma, want behalve een tuinenfestival is Chaumont ook beroemd vanwege zijn kunstfestival (8e dit keer). Omdat het Tuinenfestival dit jaar 25 jaar bestaat hebben ze wat de kunst betreft ook flink uitgepakt. Veel bekende namen en het was ook heerlijk om langs alle werken te dwalen (kijk voor een verslag hier)
Het chateau (in zijn huidige vorm einde 15e eeuw) is, met name van de buitenkant, heel mooi. Met name door de ligging op een rotspunt zo’n 40 meter boven de Loire heb je fraaie uitzichten.

Na een mooie tocht langs de Loire kwamen we bij Sandrine (de zus van Sophie), Vincent (man) en Louise (dochter) aan in de Anjou. Het was erg gezellig en Vincent had heerlijk voor ons gekookt.

La Grande Tapisserie

Zaterdagochtend na een petit déjeuner conviviale met pain perdu (wentelteefjes) hebben we meegedaan met het grote project van Sandrine in Rochefort-sur-Loire: La grande tapisserie. Elke zaterdagochtend werkt ze, samen met iedereen die mee wil doen, aan een groot geweven tapijt van 3 bij 1,5 meter naar een ontwerp wat gezamenlijk gemaakt is. Er hebben al meer dan 300 mensen, jong en oud, aan het enorme weefgetouw gewerkt in de loop van de afgelopen 3 jaren. In november zal het klaar zijn, de hoogste tijd dat wij dus een kijkje gingen nemen. Een korte impressie vindt je hier.

Samen met Louise nog wat sight-seeing in de buurt gedaan, waaronder de Vignoble bij Rochefort (enorme wijnvelden hier trouwens, de Anjou-wijnen) en hun zeer pittoreske baignade bij de Loiret, een zijarm van de Loire.

La tapisserie d’Apocalypse

Na nog een heerlijke lunch hebben we afscheid genomen van Sandrine, Vincent en Louise en zijn richting Angers vertrokken om nog een geweven tapijt te gaan bekijken: la tapisserie d’ Apocalypse. Vergeleken hiermee is la grande tapisserie van Sandrine piepklein. Het Middeleeuwse tapijt is 100 meter lang en 4,5 meter hoog en verbeeldt de Apocalyps naar de Openbaringen van Johannes. Heel indrukwekkend. Het hangt in een speciaal daarvoor geconstrueerd gebouw in het Midddeleeuwse Chateau d’Angers. Het chateau zelf is echt schitterend. We hebben nog nooit zo’n enorme robuuste burcht gezien. We hadden niet echt veel tijd om na het tapijt het kasteel nog te bekijken, want het ging sluiten, maar we gaan zeker nog eens terug.

De laatste nacht doorgebracht op een beetje saaie hegjes-camping in Vouvray, net ten oosten van Tours, ook weer langs de Loire. Het viel ons op dat het stuk tussen Tours en Vouvray zeer toeristisch is. Heel veel wijn-chateau’s en opvallend veel ballonvaart-toerisme.

Zondagochtend vroeg op pad en nadat we bij een boulanger wat brood en croissants hebben gekocht hebben we nog een lekker ontbijtje gedaan bij Busmans op een strandje langs de Loire. Deze rivier is zo mooi en natuurlijk omdat een groot deel niet bevaren kan worden. Het is daardoor een paradijs voor kanoers, kayakkers en vogelliefhebbers.
Toen het zachtjes begon te regenen werd het tijd om op te breken en richting huis te rijden. Weer nieuwe energie opgedaan voor de komende tijd.

Druyes les Belles Fontaines

augustus 20, 2016

In het kader van de Toeristische uitstapjes in eigen regio hebben we vandaag Druyes les Belles Fontaines bezocht. Een zeer pittoresk dorpje ongeveer 25 minuten van Avigny. Het dorpsgezicht wordt bepaald door de ruïnes van het Middeleeuwse Chateau de Druyes

Verder heeft Druyes een magnifiek lavoir en een idyllische vijver met uitzonderlijk helder water en prachtig grote vissen.

Jours du Patrimoine

september 28, 2014

21 en 22 september waren de jaarlijkse Jours Du Patrimoine in Frankrijk, een soort monumentendag maar dan een weekend lang. Het was een special event voor Avigny vanwege de plaatsing en inauguratie van twee nieuwe ramen in de voorgevel van de Chapelle. Maria (Donker) heeft ze ontworpen, vervaardigd en samen met Cyril de vrijdag ervoor geplaatst.

Zaterdag was er een ‘atelier de verre’, een glasworkshop waar een aantal dorpsgenoten gezamenlijk een raam voor de zijgevel gemaakt hebben.

Zondag heeft Maria het resultaat in lood gevat en in de kerk gemonteerd.

Verder had Maria gedurende het weekend een tentoonstelling van haar glaswerk in de Chapelle.

Wij zijn tevreden met het “Oracle” huiswaarts getogen.

Qua cultuur ook niets te kort gekomen: we hebben een top-uitvoering gezien van werken van J.S. Bach door de Cité de la Voix in de Narthex van de Basilique Sainte Marie-Madeleine in Vézelay.

Verder zo het gebruikelijke hier: mooie vergezichten en zonsondergangen en natuurlijk het oogsten en verwerken van allerhande fruit en groente.

En wat de verbouwing betreft: Laat ze maar komen, wij zijn er klaar voor…

Oude bronnen en nieuwe keukens… zomer in Bourgondie

augustus 14, 2012

De verbouwing van ons stulpje vordert gestaag. Op werkdagen zijn wij druk in de weer met keukens in elkaar zetten, bouwmarkten bezoeken en klussen, veel klussen!

De keuken wordt gemonteerd

De gemonteerde, nog te plaatsen keuken

Ons keramisch parket vordert gestaag

En ook de fietsen kunnen droog staan…

In het weekend houden we ons onledig met het bezoeken van lokale feesten, zoals het Fete de Sport (waar tout Mailly-la-Ville acte de presence geeft en we vele handen hebben geschud en de nodige zoenen hebben uitgewisseld) en het maken van culturele uitstapjes. Zo hebben we een mooie tentoonstelling in het Centre d’Art de l’Yonne gezien bij het chateau van Tanlay en hebben we de Fosse Dionne in Tonnerre gezien. Deze bron was al bekend bij de Romeinen en geeft op topdagen 3000 liter water per seconde aan Tonnerre en omgeving. Een kostbaar bezit.

Zien en gezien worden, iedereen was er op het jaarlijkse Fete de Sport

Olympic style entertainment

Chateau de Tanlay, home of the centre d’art de l’Yonne

Bijzonder verschijnsel: Fosse Dionne in Tonnerre

Teddie @ Fosse Dionne in Tonnerre

Zien en gezien worden @ Fosse Dionne in Tonnerre

Bijzondere architectuur in Firminy

oktober 17, 2011

Saint-Pierre in Firminy (Le Corbusier)

Zondag zijn we naar Firminy (bij St. Etienne) gegaan om in de wijk Firminy-vert de architectuur van Le Corbusier te bezichtigen. Het was een bijzondere ervaring die ons meer inzicht gaf in het denken en werken van Le Corbusier. We kenden eigenlijk alleen Notre Dame du Haut in de Vogezen van hem. Een impressie staat hier.

Afzakken naar het noorden

mei 10, 2011

Aangezien onze laatste kayak-ervaring op de Gardon alweer van voor de grote overstroming (2002) dateert, en de fleurige bootjes die dagelijks langs ons strandje komen er wel erg aantrekkelijk uit zien, besloten we de natte schoenen weer eens aan trekken. Het was een prachtige tocht van 8 km over een rustig stromende Gardon met hier en daar een watervalletje wat net spannend genoeg voor ons was. Spectaculair natuurlijk om onder de Pont du Gard door te varen.

Behalve deze opwindende tocht hebben we vanuit Remoulins nog twee tentoonstellingen bezocht, waarvan een in Avignon (musee d’art contemporain, Colletion Lambert) waar een overzicht te zien was van 10 jaar collectie Lambert en een overzicht van de Amerikaanse kunstenaar Larry Bell in het Carre d’Art in Nimes.

Eerste stop op de terugweg was in de Auvergne na een schitterende tocht door de Cevennes. Leuke camping bij een zeer pittoresk kasteel gevonden (Château de Grange Fort bij Les Pradeaux)

De dag daarna een paar mooie kastelen bewonderd langs de Loire…

…en de laatste nacht doorgebracht op de boerencamping in Boeschepe, Noord-Frankrijk met het prachtige uitzicht. Het campinkje is beduidend minder prozaïsch geworden nu we merkten dat er achter de boerderij een enorme varkensstal staat. De wind stond nu de kant van het kampeerveld op en je kon er echt niet omheen. Fenomale luchten!

Pont du Gard

mei 1, 2011

Nou en? 't Is hier weer heerlijk. Meer weten waarom? Kijk hier.

Strand langs Gardon bij camping.

Ons plekje (e 402)

Pont du Gard

Over feodale kastelen en hervonden fresco’s

april 27, 2011

Omdat het inmiddels zonneklaar is dat ook de Franse kinderen vakantie hebben en deze oververtegenwoordigd waren op de camping bij Saint Boil, hebben we busmans weer opgeschud en zijn richting Cluny gereden. We zijn er inmiddels achter dat ons ritme niet echt matched met de openingstijden zoals ze hier gehanteerd worden. Tegen de tijd dat wij op stoom zijn is het 12 uur wat de Fransen een mooi moment vinden om de boel voor een paar uur dicht te gooien. Zo ook in Cluny, waar we precies 1 minuut na lunch-sluitingstijd voor de dichte deur van de ruines van de beroemde abdij stonden. Jammer, maar aangezien we hier niet voor het eerst waren besloten we niet te wachten en hebben de toeristische route naar Macon genomen. Prachtige landschappen, mooie chateau’s.

Het “dagtoppertje” (kasteel-wise althans) was Berzy-le-chateau, een imposante burcht die zijn middeleeuwse uitstraling volledig heeft behouden. Helaas propriete privee en dus alleen van de buitenkant bekeken. Bij nalezing hebben we met name de metersdiepe put “gemist” dus de schade viel mee.

De volgende stop was iets verderop in Berzy-la-ville, waar we (alweer voor de derde keer) de beroemde vroeg-middeleeuwse fresco’s in de chapelle des Moines bekeken hebben. De fresco’s zijn daarom zo interessant omdat ze van dezelfde hand zijn als van de schilders die in Cluny bezig geweest zijn, en daar is natuurlijk niets meer van over. Ze zijn halverwege de 19e eeuw bij toeval gevonden onder een laag witkalk. Het blijft heel bijzonder.

De stop voor de nacht is op de camping in Macon, een grote stadscamping die van alle gemakken voorzien is. Op zijn Amerikaans dicht langs de weg en voorzien van een soort KOA-sign met wigwam. We hebben nog een mooi fietspad langs de Saone gevonden.

Time to go

juni 14, 2010

De signalen waren overduidelijk: onze buren hadden hun pand weer in het tweejaarlijks oranje gestoken in afwachting van het zoveelste kampioenschap dat echter deze keer vast wel tot grootste heldendaden van 'onze jongens' zal gaan leiden, hetgeen garant staat voor een aantal weken van grote gezelligheid en drukte. En omdat een goed verstaander slechts een half woord nodig heeft hebben we fluks de bus gepakt voor een paar weekjes in den vreemde. We zijn ondertussen een aantal dagen onderweg maar het reisdoel, als daar al sprake van zou kunnen zijn, is nog steeds onbepaald. In eerste instantie hebben we, pragmatisch als we zijn – de bus heeft beperkte binnenruimte en leent zich derhalve slecht voor een verblijf met regenachtig weer – de meteo-kaart gevolgd en zijn richting de Frans-Begische grens gereden, alwaar we aan de Belgische kant, in Mons, de eerste stop gemaakt hebben. Vanaf de camping lekker gefietst, eerst naar het historische centrum, dat echter een steriel Disney-achtig verrestaureerde aangelegenheid bleek waarop we snel de omliggende landerijen zijn wezen verkennen.

De volgende ochtend richting Grand-Hornu gereden, waar in een oud industrieel complex het MAC – Museum Art Contemporain – gevestigd is. Helaas bleek echter bij aankomst dat dit museum in verband met een tentoonstellingswisseling gesloten was. Wel waren er een tweetal kleine tentoonstellingen in hetzelfde gebouw die soort de moeite waard waren. Ook de gebouwen zelf zijn van een industriële revolutie-achtige schoonheid en konden ons zeker bekoren. Het geheel ligt in het hartje van de oude mijnbouwstreek de Borinage. Na jaren van grote voorspoed is de streek vanaf de jaren vijftig van de vorige eeuw, analoog aan de meeste oude industrie-complexen in Europa, zwaar in verval geraakt en alleen de vervallen fabriekscomplexen herinneren nog aan het verleden. Grand Hornu is wel een mooi voorbeeld van de wijze waarop de meer verlichte 19e eeuwse hyperkapitalisten hun fabrieken een soort sociale ondertoon gaven. Het geheel bestaat naast de al genoemde fabriek zelf uit een arbeiderswijk van kleine huisjes die rondom de fabriek is opgetrokken en natuurlijk het grote "chateau" waar de baas met zijn familie woonde. Verschil moet er zijn en dat mochten de werknemers – die toen nog gewoon arbeiders heetten – best weten. De oude fabriek is nu uitgebreid met een nieuwe vleugel waarin het helaas gesloten MAC gevestigd is.

Na Grand Hornu het Franse land binnengereden waar we richting Somme gegaan zijn. Er is namelijk in Rennes een kunstbiennale die we willen bezoeken en dit leek de goede richting. Verder blijkt het landschap vergeven van allerlei artefacten die aan de 1e wereldoorlog ofwel "Grande Guerre" moeten herinneren wat ons ook wel vermag te boeien. Leuke camping in Peronne gevonden aan het Canal du Nord. Weer lekker een uurtje gefietst en daarna in de zon geluierd.

Vandaag de Le Circuit du Souvenir gereden, een tocht die langs genoemde artefacten voert en uiteindelijk in Poix de Picardie op de camping geëindigd. Le Circuit voerde ons langs een schier eindeloze rij oorlogsgraven en herdenkingsmomumenten in alle mogelijke vormen en verschijningen. Verder veel randverschijnselen als privémusea, verkooppunten van loden en kartonnen soldaten, miniaturen van oorlogstuig en gesorteerde oorlogsmemorabilia. Je wordt er wel een beetje triest van, enerzijds omdat de schaduw van een oorlog van bijna honderd jaar geleden nog zo nadrukkelijk het leven beïnvloedt en anderzijds toch maar weer de vraag hoe het kan dat miljoenen mensen elkaar georganiseerd vier jaar lang met de meest vreselijke middelen naar het leven staan. What a waste!

Sfeerbeelden Moskou

april 18, 2010

Nieuwe Maagden en mooie musea

april 15, 2010

Klooster van Novodevichy

Na onze boot-escapades op de zondag was het maandag weer tijd voor het betere toeristische sightseeing-werk. Ons startpunt was het gebouwencomplex
van het Klooster van Novodevichy ofwel Nieuwe Maagdenklooster.

Moskou verkeersinfarct (foto son4dad via Flickr)

De tocht erheen met de auto was weer een echte belevenis. Je moet namelijk weten dat je bijna nergens in de stad linksaf mag slaan. Dit heeft het verwarrende gevolg dat je geregeld eerst kilometers een geheel verkeerde kant op moet rijden voor je ergens keren kan of linksaf kan slaan waardoor je richtingsgevoel je al snel in de steek laat. Omdat het verkeer naast chaotisch ook nog waanzinnig druk is en omdat niemand er een probleem in ziet om zijn auto, zelfs op de drukste boulevards, zeer hinderlijk dubbel te parkeren, rijdt je feitelijk in een continu verkeersinfarct rond.

Klooster van Novodevichy

Het Klooster van Novodevichy ligt echter als een oase van rust aan de Moskva rivier en stamt uit de 16de en 17de eeuw. Het is opgetrokken in een Moskovische barokstijl en het is onderdeel van een keten van kloosters die geïntegreerd waren in
het verdedigingssysteem van de stad. Het werd bewoond door vrouwen uit de
familie van de Tsaar en de aristocratie die er feitelijk hun vrouwen opsloten die in ongenade waren gevallen. Verder zijn er leden van de familie van de
Tsaar en zijn hof begraven in de begraafplaats van het klooster.

Klooster van Novodevichy

Onderdeel van het kloostercomplex is ook een museum met alweer prachtige fresco's en iconen afkomstig uit kerken uit heel Rusland, erg indrukwekkend allemaal en we ondergaan hierdoor een heuse Romaanse revival!

Klooster van Novodevichy

Achter het kloostercomplex lag de volgende stop: een 7 hectare grote begraafplaats, met graven van zowel gewone alsmede allerhande prominente Russen. Zo liggen hier de resten van Molotov, Raisa Gorbatsjova en ook Boris Jeltsin, Rostropovich, Eisenstein, Shostokovich en Scriabinde zijn hier begraven. Wat ons in elk geval opviel is de bombast en de show-off die de Russen zelfs na de dood weten vol te houden. Alweer heel bijzonder!

Raisa Gorbastova

Boris Jeltsin

Begraafplaats van Novodevichy

Na het kerkhof weer in de auto gesprongen en naar de Garage afgereisd. De Garage is het nieuwste museum van Moskou dat in 2008 door Daria Zhukova, de vriendin van Abramovich, is opgericht. Het is, wat de naam al doet vermoeden, een oude garage die voor het openbare gebruikt werd. Het is een gebouw van fabriekachtige proporties met onder meer een uiterst trendy cafe/restaurant en zeer uitgebreide kunst-boekenwinkel. Hier eerst heerlijk geluncht en daarna de expositie bekeken. Zeer de moeite waard (klik hier voor verslag).

De Garage

Cafe van de Garage

De middag hebben we vervolgens afgesloten met een bezoek aan de Nederlandse ambassade, waar Mieke werkt, en die gevestigd is in een statig pand inclusief Hollands wapen met Leeuw op de gevel en natuurlijk een afbeelding van de vorstin aan de muur. En, heel belangrijk in Moskou, eigen parkeerplekken!

Nederlanse ambassade

Nederlanse ambassade: parkeerplekken

Het diner hebben we genuttigd op een bijzondere plek met uitzicht op de Christus de Verlosser kathedraal. Deze kathedraal is een herbouw van een eerdere versie die tussen 1831 en 1889 gebouwd is. In de 30er jaren van de vorige eeuw is het gebouw op last van Stalin gesloopt waarbij het marmer van de
kerk verwerkt is in het nabijgelegen
metrostation "Kropotkinskaja". Stalin had op deze plek het hoogste gebouw ter wereld, het "Groot Sovjetpaleis van het Socialisme" willen bouwen maar de grond bij de rivier bleek echter veel te slap voor een dergelijk gebouw waarna op de inmiddels voltooide fundamenten een verwarmd openluchtzwembad werd gebouwd. In 1991 werd alles weer teruggedraaid, het zwembad gesloopt en in 1997 is de Christus de Verlosser kathedraal in oude glorie hersteld.

De Christus Verlosser Kathedraal

Het eten was overigens weer voortreffelijk – waar-o-waar verkopen ze in Den Haag zulke lekkere pizz'as – een waardig besluit van alweer een mooie dag in Moskou.

Diner

Up en down de MockBa

april 12, 2010

Boottochtje op de MockBa

Een prachtige, zonnige dag dus tijd voor boottochtje op de MockBa of in onze taal Moskva [de "c" is een "s", en de "b" is een "v" (ondersteboven een geschreven "l" overigens) zeer complex materie dus].

We voeren van Kievskaya tot voorbij het Kremlin bij Kitay Gorod en weer terug wat goed was voor vier uur vaarplezier op het zonnige achterdek van een Russische Speedo waar onze zonnebrillen goed van pas kwamen. Hieronder een verslag in foto's.

Boottocht op de MockBa
Wachten met koffie (ze hebben in Moskou trouwens hele goede cappuccino's) en een croissant op het inschepen.

Boottocht op de MockBa
Mieke en Hans op weg naar de boot…

Boottocht op de MockBa
Weer wachten op het inschepen….

Boottocht op de MockBa
Trossen los…

Boottocht op de MockBa

Boottocht op de MockBa
Gorki Park

Boottocht op de MockBa
Het "bijzondere" monument voor tsaar Peter de Grote

Boottocht op de MockBa
Het Kremlin

Nog meer Kremlin

Boottocht op de MockBa
En zonnig was het…

Boottocht op de MockBa
Een van de 7 Zusters…

Boottocht op de MockBa
De Christus Verlosser Kathedraal…

Boottocht op de MockBa
En na 4 uur weer bij het vertrekpunt terug…

Boottocht op de MockBa
Tijd voor een echte Moskovaarse Blini

Boottocht op de MockBa
die we ons uitstekend hebben laten smaken…

Lente in Moskou

april 10, 2010

Kremlin, Moskou

Na een lange koude winter is de lente losgebarsten in Moskou. Tijd om er eens kijkje te nemen. We logeren bij Mieke en Henk die in een statig appartement in het centrum wonen op loopafstand van het Rode Plein en het Kremlin.

We arriveerden om 2 uur 's nachts. Na de gebruikelijke schermutselingen bij de immigratie op het vliegveld
leidde Mieke ons vlot op ingenieuze wijze langs de lange rijen bij de
douane en gingen we op weg naar ons logeeradres. We hebben inmiddels de
verkeersstromen overdag kunnen aanschouwen dus we begrijpen waarom ons
werd aangeraden de avondvlucht te nemen. Na even bijkletsen lagen we om een uur of 4 in bed.

Mieke was al naar de ambassade vertrokken toen we opstonden en na het ontbijt heeft Henk ons, na een korte tour, afgezet bij het Kremlin.

Kremlin, Moskou

Kremlin betekent "vesting" en de meeste oude Russiche steden hebben er een. Die van Moskou ligt aan de Moskva en is enorm. Binnen de muren liggen wegen, pleinen, parken en gebouwen die gedeeltelijk uit de Middeleeuwen en uit het communistische tijdperk stammen.

Kremlin, Moskou

Wij waren met name geïnteresseerd in de drie Russisch-orthodoxe kathedralen. Eerst hebben we de Maria Hemelvaartkathedraal bekeken. Waar de Franse kathedralen met name door hun omvang indruk maken is het hier de rijkheid van het interieur dat de experience bepaald. De binnenkant is van top tot teen bedekt met fresco's en iconen. In de orthodoxe kerk wordt het schip van het koor gescheiden door iconostase, een wand die de ruimte in tweeën deelt en hem scheidt in een geestelijk en wereldlijk gedeelte. De wand is bedekt met schitterende iconen die allemaal hun eigen onderwerp en betekenis hebben.
Het was heel bijzonder om te kunnen ervaren hoe de Europese Middeleeuwse kerken er ooit hebben uitgezien. In de rest van Europa zijn de fresco's bijna allemaal overschilderd. De fresco's in de Maria-Hemelvaartkathedraal waren heel warm van kleur doordat de muren, alvorens ze te beschilderen, eerst verguld zijn. In deze kathedraal werden de tsaren van Rusland gekroond en de patriarchen begraven.

Kremlin, Moskou

De volgende kathedraal die we bezochten, de kathedraal van de Aardsengel, is de plek waar de tsaren, tot de stichting van St Petersburg, begraven werden. Ook hier weer veel fresco's en iconen, onder meer portretten van de personen die hier begraven liggen. Ook de tombes zelf zijn bijzonder: de witte, stenen sarcofagen met oud-slavische tekst, zijn ingepakt in een soort bronzen kasten. Het staat er behoorlijk vol.

Kremlin, Moskou

Tot slot de Annunciatie-kathedraal, de oorspronkelijke hofkapel van de tsaren. Ook hier weer een indrukwekkende iconostase.
Kremlin, Moskou

Het was prachtig weer en het was heerlijk om door het park richting het Rode Plein te wandelen langs de Eeuwige Vlam, een monument ter herinnering aan de Tweede Wereldoorlog. Er zwierven nogal wat bruidspaartjes rond. De bruidjes laten traditioneel hun trouwboeketjes achter bij het monument.

Moskou

De Eeuwige Vlam, Moskou

Bruidspaar bij Eeuwige Vlam, Moskou

Het Rode Plein werd aan een grote onderhoudsbeurt onderworpen werd. Even
neergestreken op een terras bij het Gym (spreek uit "KOEM") waar we een
jus genuttigd hebben met uitzicht op mausoleum van Lenin. Het Gym is dus
het sjiekste winkelcentrum van Moskou, een soort Champs Elysees, wat
ons bij het afrekenen direct duidelijk werd :-). Daarna via het Gym
teruggelopen naar een ander groot ondergronds winkelcentrum alwaar we
nog een cappu genomen hebben en zijn toen naar ons verblijf terug
gewandeld.

Rode Plein, Moskou

Moskou is een mooie levendige wereldstad, waar tegenwoordig echt alles te krijgen is. De stad heeft het kapitalisme zichtbaar omarmd. Lange rijen bij de MacDonalds, de Media markt en een heuse Starbucks.

Gym, Moskou

Winkelcentrum, Moskou

appartementengebouw van Mieke en Henk in Moskou

Starbucks, Moskou

Over Nederlandse koffie en treurige campingbewoners

december 23, 2009

Zonsopkomst in Fort Stockton

Alweer een koude ochtend dus alweer geen cappu in de zon, maar wat zagen we een prachtige zonsopgang! Vroeg op pad want we wilden vandaag echt een flinke ruk oostwaarts komen. We hebben tenslotte 'maar' 3 weken voor de meer dan 3000 mijlen zodat we besloten hebben in Texas flink benen te maken.

Typische bergen in Texas

We wilden voorlopig eerst tot San Antonio komen. Toen we daar aangekomen wilden we 'The Alamo' bekijken. Dat is een icoon van de Texaanse vrijheidsstrijd tegen de Mexicanen waar tientallen vijftiger jaren films over gemaakt zijn. Een bekend plaatje, maar het bezichtigen viel bepaald niet mee. Parkeren was met een gewone auto al niet mogelijk en met busmans volledig uitgesloten. Het was verder een erg drukke en hectisch gedoe en daar hadden we dus geen zin in. Alleen even voor 'The Alamo' gestopt, vanuit busmans er even naar gekeken, fotootje gemaakt en snel weer de de stad uit. De andere 'gems' uit het AAA handboek zagen er sowieso niet erg aantrekkelijk, ofwel erg toeristique, uit dus was het geen straf weer verder te gaan.

The Alamo, in San Antonio, Texas

We hadden een rustige camping aan een rivier in het AAA-boekje gevonden en besloten daar voor nacht te gaan. De camping was een tamelijk afgetrapt zooitje, maar goed, wat wil je voor nog geen $15. Erger was dat toen we alles ingericht een aangesloten hadden ontdekte dat de rivier niet aanwezig was maar dat er wel een spoorlijn ongeveer door de camping heen liep. En een lange, lange Amerikaanse goederentrein maakt dus veel en lang geluid. Omdat er direct naast de camping ook nog een overweg lag ging een en ander ook nog gepaard met een oorverdovend whoe-whoe geluid en dat dan vier maal. Gelukkig kwam de trein maar een maal per uur langs, maar wel echt elk uur. Oordoppen dus 's nachts. Nu ja luxe problemen eigenlijk voor ons want wij reden de ochtend erop weer weg. De rest van de camping stond vol met mensen die permanent in de herrie moesten zitten! Tja je moet maar niet meer kunnen betalen. Dat zie je hier dus overigens best veel, dat soort trailer-communities. In dat opzicht heerst hier een hele andere sfeer dan Californie, Arizona of New Mexico, waar de snow-birds, die duidelijk uit vrije keuze kamperen, het gros van de campingbewoners uitmaken. Je kunt de inhoud van een RV-park ruwweg in tweeen delen: recreatie gebruik en (semi)permanente bewoning. De tweede groep valt weer op te splitsen in mensen die om zakelijke redenen op een camping staan en mensen de gewoon geen betere optie hebben. Vooral de laatste groep, die op deze camping sterk vertegenwoordigd was, straalt toch wel veel treurnis uit.

Onze overburen op de camping in Seguin

De temperatuur 's ochtends was hier gelukkig wel veel aangenamer dan de dagen ervoor, zo'n 12 graden. We wilden echter weer lekker opschieten dus reden we om ongeveer 8 uur de camping af. Onderweg bij een echte truckerstop een Texas-size stuk carrotcake gescoord (daar kunnen we met zijn tweeen twee dagen van eten) en busmans zijn dagelijks benzine-infuus gegeven. Boy, wat is dat ding dorstig; zelfs voor een 250 pk V8!

Houston downtown vanuit de bus

De I-10 voerde ons vervolgens dwars door Houston, een grote, grote stad, die we gezien onze ervaringen in San Antonio, maar hebben gelaten voor wat het was.

Nederland in Texas

Omdat volgens TomTom de dichtbij zijnde Starbucks in 'Nederland' was moesten we daar natuurlijk even langs. Soort raar, de afslag Nederland midden in Texas en inderdaad is er wel degelijk een Starbucks in Nederland. Was nog best een behoorlijke plek, een typische highwaycity inclusief megamall. Na de koffie hebben we Texas achter ons gelaten en zijn we een klein stukje Louisiana ingereden en in Vinton hebben we een rustige camping direct naast de I10 gevonden 🙂

Nu tikt de regen gezellig op het dak en we zijn benieuwd wat de dag van morgen brengt.

Reclamebord in Nederland, Texas

Older Posts