Een nieuwe biennale met als thema Ce qui pèse et ce qui nourrit klonk veelbelovend genoeg om een paar dagen naar Autun te gaan. We vonden een leuke camping net buiten de stad met uitzicht op de tempel van Janus, maar was het warm! De biennale vond op plaats op 3 verschillende locaties en goed te doen per fiets. Autun is overigens toeristischer dan wij leuk vonden. De Biennale was volledig de moeite waard, we hebben prachtige dingen gezien vooral het deel in het niet meer in gebruik zijnde hospitaal Saint Gabriel.
En weekje Nederland en dit keer echt vakantie! Wij waren er klaar voor en Busmans ook, alhoewel hij een beetje fatiguée begint te worden. Het raampje aan de bestuurderskant wil niet meer open, het vloertje moest pas vernieuwd, de vloerverwarming doet het niet meer en het kraantje werkte ineens ook niet meer. Beetje jammer dat we dat onderweg pas ontdekten. We hebben besloten om Busmans te gaan inruilen voor een nieuwe bus. Dus dit zou een van zijn laatste vakanties met ons worden.
De eerste stop was in Noord-Frankrijk op camping des 5 chemins verts in Boeschepe. Doel was het bezoek aan het Kunst en Poëziefestival in Watou. Er was aangekondigd dat dit de allerlaatste keer zou zijn omdat de subsidie gestopt is, dus for all time sake nog een keer rondgelopen in schuren, oude huisjes en kerken. Maar, hoewel we best aardige dingen hebben gezien, is het niet meer wat het geweest is en misschien niet geheel onterecht dat de subsidie stopt. Afijn, het was lekker weer en we hebben veel gezien. Aan het einde van de dag richting Gent vertrokken en zowaar langs een kampeerwinkel gereden waar we een nieuw kraantje voor Busmans konden kopen. De eigenaar had er ook nog een kroonsteentje bij, dus we hadden de rest van de vakantie weer water.
We kampeerden van zaterdag op zondag op camping Blaarmeersen bij Gent en werden met regen wakker. Gaf niet, want de volgende stop was museum De Pont in Tilburg. Daar hebben we de mooie, nieuwe vleugel van het museum bewonderd. Verder was er een tentoonstelling met nieuw video-werk van David Claerbout, de reden dat we naar de Pont wilden. 
Van maandag op dinsdag stonden we op een camping van Staatsbosbeheer op Park de Hoge Veluwe. Heerlijk rustig en prachtig weer. Teddie geniet met volle teugen van dit weekje kamperen. Ze wordt aardig oud, ziet en hoort niet zo veel meer, maar doet nog dapper mee. ’s Avonds lekker gefietst en dinsdag hebben we museum Kröller-Müller bezocht. De beeldentuin lieten we eigenlijk altijd maar voor wat het was omdat het zo groot was, maar dit keer zagen we een museum-rolstoel staan en hebben we de hele beeldentuin gedaan. Prachtig weer en zulke mooie beelden gezien.
Daarna doorgereden naar Soest waar we op camping het Monnickenbosch een plekje vonden en ’s avonds naar zus Marijcke gefietst, die aan de andere kant van Soest woont. Even gedag zeggen en daarna al weer terug gefietst want de nacht valt snel in september. Yck fietste mee en liet ons een prachtige route door het bos en langs de zandverstuivingen zien naar de camping, heel wat anders dan het fietspad langs de grote weg dat we op de heenweg hadden genomen.
Woensdag was een Yck-en-familie dagje. Petra ging eerst samen met Yck naar de kapper en na de lunch hebben wij gewinkeld in het centrum van Soest, wat voor ons tegenwoordig al aardig “grote stad” is (2 x zoveel inwoners als Auxerre, wat de grootste stad in onze regio is). ’s Avonds hebben we gezellig met zijn allen bij pannenkoekenrestaurant De Smickel gegeten. Top-pannenkoeken!
Donderdag was de promotie van Joris, de eigenlijke reden van onze petite vacance. We hebben Teddie bij Yck gebracht en zijn doorgegaan naar de Erasmus Universiteit. Leuk, zeker voor Hans, om er weer eens te zijn. Er is wel heel wat veranderd, het is een echte campus geworden. Het is Joris gelukt, hij is doctor. Hij heeft dapper zijn proefschrift verdedigd en werd bijgestaan door zijn broer Nils, die een van de paranimfen was. Voor Brenda, maar voor ons ook zeker, een heel speciale gebeurtenis. Daarna hadden we nog een gezellige lunch met elkaar bij de squash-club van Joris, die overigens in de top tien van Nederlandse squashers staat.
Vrijdag stond de tentoonstelling Bal! op paleis Soestdijk op het programma. Ongeveer 30 kunstenaars toonden hier in de tuin en in de voormalige vertrekken van Juliana en Bernard hun werk. De kunst was matig (kijk voor een verslag en meer foto’s, maar het was erg leuk om het paleis eens van binnen te bekijken. Juliana was toch echt onze koningin. De laatste nacht in Nederland doorgebracht op camping De Zeven Linden bij Baarn (er zou een DJ-technofestival zijn op het terrein naast Het Monnickenbosch vrijdagmiddag en avond). Yck, Michel, Pepijn en Vigo kwamen nog gezellig eten en namen patat en kaassoufflés mee.
Zaterdagochtend na een lekker ontbijtje de boel op ons gemakje ingepakt en na nog wat inkopen te hebben gedaan bij AH terug naar het zuiden. Om een uur of 5 gestopt in Noord-Frankrijk. Een aardige camping langs de Maas in Revin in de Franse Ardennen. We hebben nog wat rondgefietst, maar het dorpje zelf was niet veel bijzonders en het lag al met al toch aardig uit de route. We waren zondag rond 2 uur weer thuis.
Al met al een heerlijk weekje en het is ons voor de eerste gelukt om er een echte vakantie van te maken.
Na het ongelukje met het zwembad konden we toch nog een nachtje aanhaken bij Mike, Roos en de kids in de Provence. Daarna zijn we naar Valaurie gegaan waar we bij Dominique en Jaques hebben geluncht. We gaan daar volgend jaar wat workshops doen en Petra krijgt een expositie in Maison de la Tour. We mogen gebruik maken van Le cube, een huis voor Artists in Residence. En we hebben een bezoek gebracht aan de stroopfabriek 
