Only Lyon...
Onze studiereis voerde ons via de Frejustunnel naar Frankrijk. Bizarre ervaring: met klamme mist in Italie de tunnel in en 13 km verder er weer uit in een zonovergoten Frankrijk! Afijn, vandaag de eerste lokatie van de Biennale van Lyon “gedaan”, een impressie kun je hier vinden.
Uitzicht over de Piedmont-area
Venetie is achter de rug en we zijn op weg naar de volgende Biennale, die van Lyon. We hebben een tussenstop gemaakt in Torino/Rivoli om daar het Castello di Rivoli te bezoeken waar een interessante tentoonstelling van de Arte Povera is. Voor een impressie zie hier. Het gebouw zelf, een oud kasteel, is ook zeker de moeite van het bezoeken waard. Bovendien heb je er prachtig uitzicht over de Piedmont-area.
Castello di Rivoli
Dierenliefde to the max...
Op de camping zien we dagelijks een oudere man met eindeloos geduld met bovenstaande kat rondwandelen. De kat blijkt bij navraag op eenjarige leeftijd een ongeluk gehad te hebben waarbij zijn achterpoten verbrijzeld zijn. Ze lopen nu al weer drie jaar zo samen rond.
Wij zijn weer een dagje naar de Biënnale in Venetië gegaan, ditmaal naar de Giardini, waarvan hier een impressie.
Illuminazione, Biennale van Venetie
Het eerste bezoek aan de Biennale van Venetie zit er weer op. Een impressie staat hier.
Brennerpas in de sneeuw
Een oneven jaar en nazomer… ergo tijd voor de biënnale van Venetië. Gisteren zijn we uit NL vertrokken en de eerste dag zijn we tot iets voorbij München gereden.
Mooie plaatjes bij de Brenner
Vandaag een dag met alle soorten weer, eerst regen, toen sneeuw. De Brenner was helemaal wit, niet fijn om te rijden maar het leverde wel mooie plaatjes op. Na de Brenner, direct na de Italiaanse grens, eindelijk de zon!
Aan het einde van de middag op camping Miramar bij Punta Sabbione gearriveerd (op het schiereiland tegenover Venetië) waar we nog even in de zon gezeten hebben.
Morgen de eerste biënnaledag… later meer dus.
Cappuccino in de Italiaanse zon..
Het werd tijd om onze avonturen eens in een nieuwe vormgeving te gieten. Bij deze. Veel plezier met onze verdere avonturen. Mocht iets niet werken, laat het ons svp even weten.
Het is zover! Busmans heeft er 200.000 kilometer opzitten, waarvan 80.000 met ons! Dat er nog maar vele kilometers mogen volgen samen.
Op onze speurtocht naar een huis in Frankrijk stuitten we op dit juweeltje. Niet voor de heb, maar wel heel bijzonder.
Anish Kapoor is dit jaar uitgenodigd voor de expo-reeks Monumenta in het Grand Palais in Parijs. De beschrijving van zijn werk Leviathan maakte ons zo nieuwsgierig dat wij acuut met busmans naar Parijs zijn afgereisd. Het was geweldig! Kapoor heeft het interieur van het Grand Palais gevuld met een gigantische amorfe installatie die uit drie aan elkaar gekoppelde ballonvormen bestaat die de constructie van het Grand Palais lijken weg te drukken. Kijk hier voor een uitgebreider verslag.
Het was heerlijk weer en we hebben een mooie fietstocht naar Montmartre gemaakt. Eenmaal weg van de toeristenmassa bij de Sacre Coeur en het Place du Tetre zagen we tijdens de afdaling in de nauwe straatjes een heus wijngaardje tussen de oude huizen en parkeerplaatsen.
Het lukte op zo korte termijn niet meer om kaarten voor het grand slam van Roland Garros te bemachtigen dus maandag besloten we naar Wallonië te gaan waar we de scheepsliftenroute hebben gedaan. Al jaren lonkt het toeristische bord van ‘het hellend vlak van Ronquieres’ ons langs de autoroute naar Parijs toe en aangezien we in een monumentale bui waren leek ons dit wel passend na de Leviathan van Kapoor.
Langs het Historische Centrumkanaal in de provincie Henegauwen liggen vier hydraulische scheepsliften die nog in werking zijn. De oude liften overbruggen elk een hoogteverschil van 17 meter door middel van water. Er is een zeer pittoreske fietstocht uitgezet langs de machine-age achtige bouwwerken.
De oudjes hebben we niet in werking gezien, maar wel de Texas-size scheepslift van Strepy-Thieu. Dit enorme bouwwerk ligt aan het nieuwe kanaalvlak voor het Centrumkanaal en is gebouwd om schepen tot 1350 ton de lucht in te hijsen. Het overbrugt een hoogteverschil van ruim 73 meter en vervangt de 4 oude hydraulische liften. Hier zagen we een enorm binnenschip en nog 4 plezierbootjes een gigantische bak invaren die vervolgens dus meer dan 70 meter de lucht in werd gehesen. Adembenemend!
De ochtend daarna hebben we busmans bij het hellend vlak van Ronquieres geparkeerd. Dit nivelleert een hoogteverschil van 68 meter tussen twee kanaalvakken. Het bestaat uit een soort sluis die zich sluit als een enorme bak met water en die vervolgens op rails naar boven (of naar beneden) worden gesleept. Dus tijdens een genoeglijk ontbijtje in de zon zagen we een groot binnenvaartschip naar boven gehesen worden en ook kwam er weer een naar beneden. Ook heel spectaculair!
Aangezien onze laatste kayak-ervaring op de Gardon alweer van voor de grote overstroming (2002) dateert, en de fleurige bootjes die dagelijks langs ons strandje komen er wel erg aantrekkelijk uit zien, besloten we de natte schoenen weer eens aan trekken. Het was een prachtige tocht van 8 km over een rustig stromende Gardon met hier en daar een watervalletje wat net spannend genoeg voor ons was. Spectaculair natuurlijk om onder de Pont du Gard door te varen.
Behalve deze opwindende tocht hebben we vanuit Remoulins nog twee tentoonstellingen bezocht, waarvan een in Avignon (musee d’art contemporain, Colletion Lambert) waar een overzicht te zien was van 10 jaar collectie Lambert en een overzicht van de Amerikaanse kunstenaar Larry Bell in het Carre d’Art in Nimes.
Eerste stop op de terugweg was in de Auvergne na een schitterende tocht door de Cevennes. Leuke camping bij een zeer pittoresk kasteel gevonden (Château de Grange Fort bij Les Pradeaux)
De dag daarna een paar mooie kastelen bewonderd langs de Loire…
…en de laatste nacht doorgebracht op de boerencamping in Boeschepe, Noord-Frankrijk met het prachtige uitzicht. Het campinkje is beduidend minder prozaïsch geworden nu we merkten dat er achter de boerderij een enorme varkensstal staat. De wind stond nu de kant van het kampeerveld op en je kon er echt niet omheen. Fenomale luchten!
Nou en? 't Is hier weer heerlijk. Meer weten waarom? Kijk hier.
Strand langs Gardon bij camping.
Ons plekje (e 402)
Pont du Gard
Jawel, groot feest vandaag: Teddie is 9! jaar geworden.
Een heerlijke dag maar nu wel erg moe…
Omdat het inmiddels zonneklaar is dat ook de Franse kinderen vakantie hebben en deze oververtegenwoordigd waren op de camping bij Saint Boil, hebben we busmans weer opgeschud en zijn richting Cluny gereden. We zijn er inmiddels achter dat ons ritme niet echt matched met de openingstijden zoals ze hier gehanteerd worden. Tegen de tijd dat wij op stoom zijn is het 12 uur wat de Fransen een mooi moment vinden om de boel voor een paar uur dicht te gooien. Zo ook in Cluny, waar we precies 1 minuut na lunch-sluitingstijd voor de dichte deur van de ruines van de beroemde abdij stonden. Jammer, maar aangezien we hier niet voor het eerst waren besloten we niet te wachten en hebben de toeristische route naar Macon genomen. Prachtige landschappen, mooie chateau’s.
Het “dagtoppertje” (kasteel-wise althans) was Berzy-le-chateau, een imposante burcht die zijn middeleeuwse uitstraling volledig heeft behouden. Helaas propriete privee en dus alleen van de buitenkant bekeken. Bij nalezing hebben we met name de metersdiepe put “gemist” dus de schade viel mee.
De volgende stop was iets verderop in Berzy-la-ville, waar we (alweer voor de derde keer) de beroemde vroeg-middeleeuwse fresco’s in de chapelle des Moines bekeken hebben. De fresco’s zijn daarom zo interessant omdat ze van dezelfde hand zijn als van de schilders die in Cluny bezig geweest zijn, en daar is natuurlijk niets meer van over. Ze zijn halverwege de 19e eeuw bij toeval gevonden onder een laag witkalk. Het blijft heel bijzonder.
De stop voor de nacht is op de camping in Macon, een grote stadscamping die van alle gemakken voorzien is. Op zijn Amerikaans dicht langs de weg en voorzien van een soort KOA-sign met wigwam. We hebben nog een mooi fietspad langs de Saone gevonden.
Na een heerlijk ontbijtje in de zon vanochtend afscheid genomen van camping Les Pecheurs. We hadden gelezen over een spoorlijn die tot fiets-skate- en wandelroute was getransformeerd wat ons wel interessant leek. Deze route loopt ruwweg van Chalon-sur-Saone naar Macon en is zo’n 40 kilometer lang. We hebben een camping gevonden in Saint Boil, die vlak bij de route ligt. Het heeft niet de Pecheurs-rust, maar wel een lekker overdekt zwembad om de spieren weer eens los te krijgen.
Vanzelfsprekend hebben we een stuk van de voie verte gereden, zo’n 20 km. Het pad is een echte aanrader voor de fietsliefhebber. Het is mooi geasfalteerd, er rijden geen gemotoriseerde voertuigen en je fietst door prachtige landschappen. Hier en daar leuke picknickplekjes, uitrustpunten en rijwielherstellerbenodigdheden.
Omdat het een voormalige treinroute is, zijn de ergste toppen afgevlakt en de diepste dalen niet zo diep. Er ligt meer naar het zuiden zelfs een fietstunnel van ruim anderhalve kilometer. Ook spannend, maar die laten we maar voor wat het is. We weten nu ook dat deze voie een van de vele nieuwe fietsroutes in Bourgondie is, want ook langs het Canal du Centre en de Saone liggen dergelijke paden.
